DNS - Dynamiczna stabilizacja nerwowo-mięśniowa rehabilitacja

Metoda terapeutyczna DNS – Dynamiczna Stabilizacja Nerwowo-Mięśniowa – zyskuje ostatnio na popularności. Warto więc się przyjrzeć podstawom teoretycznym DNS, wskazaniom do jej zastosowania, sposobom prowadzenia terapii i osiaganym dzięki niej efektom.
Twórcą metody DNS (ang. Dynamic Neuromuscular Stabilization) jest czeski fizjoterapeuta Pavel Kolar, ordynator kliniki rehabilitacji i medycyny sportowej w Pradze, uczeń Vaclava Vojty.  Zarówno Vojta, jak i drugi ważny nauczyciel Kolara, Karel Lewit, wywarli znaczący wpływ na stworzoną przez niego koncepcję. DNS opiera się na podobnych założeniach co koncepcja Vojty, czyli na zasadach kinezjologii rozwojowej i ontogenezy  i w wielu aspektach, na przykład w diagnostyce, przypomina stosowane przez Vojtę metody pracy z pacjentem i posługuje się tymi samymi pojęciami analizy posturalnej, odruchowego obrotu czy odruchowego pełzania. Ocena pacjenta polega na porównaniu jego wzorców motorycznych z wzorcami prezentowanymi przez zdrowe dziecko.
Jak mówi sam autor metody, DNS to nie tylko technika rehabilitacji, lecz całościowa strategia, oparta na właściwym zrozumieniu neurofizjologicznych zasad odruchowej lokomocji.  DNS  zakłada że rozwój struktur anatomicznych jest ściśle związany z rozwojem funkcji motorycznych, obejmujących wszystkie układy zmysłowe (wzrok, słuch, układ przedsionkowy, czucie głębokie, eksterocepcję, obszar twarzowo-czaszkowy). Jeżeli jeden mięsień nie działa prawidłowo, zaburzona jest stabilizacja całego ciała. Celem terapii jest przywrócenie tej stabilizacji dzięki odpowiednim ćwiczeniom.
Metodę DNS stosuje się u pacjentów z zaburzeniami układu ruchu, u pacjentów neurologicznych (po udarach, ze stwardnieniem rozsianym, chorobą Parkinsona, polineuropatiami itp.) oraz w leczeniu ortopedycznym (schorzenia stawów, choroby zwyrodnieniowe, po wszczepieniu protez stawu biodrowego i kolanowego, w zapaleniu nadkłykcia bocznego kości ramiennej (łokieć tenisisty), uszkodzeniu stożka rotatorów / zespół ciasnoty podbarkowej) oraz w pediatrii (porażenie mózgowe, skoliozy, wady
postawy, zwichnięcie stawów biodrowych, kręcz karku itp.) oraz w sporcie wyczynowym.
Terapia metodą DNS jest dostosowywana do indywidualnego stanu pacjenta i uwzględnia kombinację wielu ćwiczeń. Praktycy wykorzystujący tę metodę w codziennej pracy, podkreślają, że jest ona mniej wyczerpująca dla wobec pacjenta niż wiele innych metod fizjoterapii, dlatego często stosuje się ją u dzieci, osób starszych, a także pacjentów, którzy nie mogą wykonywać  intensywnych ćwiczeń, na przykład pacjentów onkologicznych.
Metoda Pavla Kolářa jest znana i stosowana w Europie, Ameryce Północnej, Azji i Australii.
Zobacz szkolenie DNS

Twórca metody Pavel Kolář
Pavel Kolář kieruje oddziałem rehabilitacji w klinice Uniwersytetu im. Karola w Pradze Motol (Republika Czeska), pełni funkcję wicedziekana studiów licencjackich i magisterskich na II Wydziale Medycznym Uniwersytetu w Pradze oraz doradcy dyrekcji szpitala. Sławę Pavlovi Kolářowi przyniosły osiągnięcia w dziedzinie rehabilitacji, a także praca ze znanymi sportowcami, osobistościami świata polityki i kultury. Pavel Kolář pełnił funkcję fizjoterapeuty czeskiej reprezentacji olimpijskiej, tenisistów grających w Pucharze Davisa, drużyn narodowych w hokeju na lodzie i piłce nożnej. Wielkie uznanie przyniosła mu praca na rzecz ówczesnego prezydenta Czech, Vaclava Havla, któremu towarzyszył jako osobisty lekarz w czasie podróży zagranicznych. W 2007 roku prezydent Republiki Czeskiej Vaclav Klaus uhonorował go prestiżową nagrodą Presidential Award for Professional Excellence.
Obecnie Pavel Kolář prowadzi intensywne badania w dziedzinie kinezjologii rozwojowej i jej zastosowania we wczesnym diagnozowaniu zaburzeń układu nerwowego u noworodków i niemowląt. Uczestniczy także w innym projekcie, dotyczącym aktywności posturalnej przepony i zachowawczego leczenia zespołów bólowych korzeniowych. Tytuł doktorski Pavel Kolářuzyskał w 2009 roku.
 Metoda Pavla Kolářa jest znana i stosowana w Europie, Ameryce Północnej, Azji i Australii. Od 2009 roku Pavel Kolář pełni rolę adiunkta na Wydziale Nauk o Zdrowiu