nowoczesne metody leczenia dyskopatii, leczenie kręgosłupa

Nowoczesną metodą leczenia dyskopatii jest metoda endoskopowa, stosowana w kilku ośrodkach w Polsce, w tym w CMR, który dysponuje sprzętem na światowym poziomie (wieloprofilowym systemem laserowym LISA-Sphinx 60 i podglądem radiologicznym Simens Siremobil Compact L). Szpital jako jedyny w Polsce łączy metodę endoskopową i laserową. 

Stosowana w szpitalu metoda endoskopowa jest w pełni bezpieczna, skraca czas leczenia i ogranicza możliwości wystąpienia powikłań, np. zaburzeń neurologicznych, jak niedowłady czy porażenia, oraz komplikacji w postaci blizn lub niestabilności kręgosłupa. Odznacza się małą inwazyjnością, gdyż wymaga jedynie niewielkiego nacięcia skutkującego minimalnym naruszeniem mięśni oraz powoduje niewielkie naruszenie kanału kręgowego i przestrzeni nadtwardówkowej. Nie wymaga znieczulenia ogólnego. Umożliwia usunięcie zmiany chorobowej zarówno w stadium początkowym, jak i zaawansowanym, u chorych niezależnie od wieku, także operowanych już metodą otwartą. W metodzie endoskopowej stosuje się, zamiast tradycyjnego noża chirurgicznego, mikronarzędzia pozwalające na przeprowadzenie precyzyjnego zabiegu.

Polega on na minimalnie inwazyjnym usunięciu fragmentu jądra miażdżystego dysku, fragmentu pierścienia włóknistego lub fragmentu kręgu (osteofitektomia). W mniej zaawansowanych stadiach dyskopatii, gdy nie występuje przerwanie pierścienia włóknistego, a jedynie jego wpuklenie do kanału kręgowego, zabieg polega na odparowaniu przy pomocy lasera fragmentu jądra miażdżystego ze środka dysku pod kontrolą RTG, co powoduje zmniejszenie ciśnienia wewnątrz dysku międzykręgowego i wycofanie się pierścienia włóknistego uciskającego worek oponowy i korzenie nerwowe (PLDD). koniec

Zabieg metodą endoskopową

Zabieg wykonywany jest na sali operacyjnej w znieczuleniu miejscowym, po podaniu środka uspokajającego. Pacjent leży na brzuchu lub na boku.                    

Metody

• Przezskórna laserowa dekompresja dysku (PLDD – percutaneous laser disc decompression)
  Zabieg PLDD polega na odparowaniu fragmentu jądra miażdżystego, co istotnie zmniejsza ciśnienie wewnątrz dysku międzykręgowego i powoduje wycofanie się  części jądra miażdżystego, która uciska korzeń. Poprzez kanał roboczy igły umieszczonej w chorym krążku międzykręgowym pod kontrolą fluoroskopową (RTG z ramieniem typu C) wprowadzany jest cienki światłowód, którym dostarczane są krótkie impulsy światła lasera. Zabieg trwa pół godziny. Jest wykonywany od 20 lat.

• Przezskórna endoskopowa dekompresja dysku (PELD – percuteneous endoscopic laser discectomy)
  Zabieg polega na lokalizacji i usunięciu uszkodzonej tkanki pod kontrolą wzroku. Dojście do tkanki realizowane jest za pomocą endoskopu o wysokiej rozdzielczości z odpowiednim kanałem roboczym. Może być przeprowadzana w technice MAST (Minimal Access Spine Technique). Zabieg operacyjny wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Pacjent leży na brzuchu. Przy pomocy aparatu RTG dokonuje się identyfikacji zmienionego chorobowo poziomu kręgosłupa  i w zaznaczonym miejscu  robi się kilkumilimetrowe nacięcie skóry, przez które wprowadza się endoskop do kręgosłupa. Obserwując kanał kręgowy na monitorze, za pomocą narzędzi (wprowadzonych przez kanał endoskopu) usuwa się zmieniony chorobowo dysk. Zabieg trwa ponad godzinę. Po jego zakończeniu  zakłada  szew i opatrunek. Kilkanaście godzin od operacji pacjent opuszcza szpital samodzielnie i bez dolegliwości bólowych.

Endoskopowa laserowa foraminoplastyka (ELF – endoscopic laser foraminoplasty)
Zabieg polega na lokalizacji i usunięciu nadmiernie przerośniętych i zwyrodniałych tkanek, które uciskają korzenie, pod kontrolą wzroku. Za pomocą aparatu RTG określany jest zmieniony chorobowo poziom kręgosłupa. Następnie w oznaczonym miejscu nacina się skórę na długości kilku milimetrów. W powstały otwór do kanału kręgowego wprowadzany jest endoskop połączony z kamerą i światłowodem. Lekarz odparowuje uszkodzoną tkankę, obserwując równocześnie kanał kręgowy na podglądzie. W trakcie odparowywania okoliczne tkanki są chłodzone zimnym roztworem soli fizjologicznej poprzez kanały ssąco-płuczące endoskopu. Po zakończeniu zabiegu, trwającego około godziny, zakładany jest szew i opatrunek. Pacjent opuszcza szpital kilka godzin po zabiegu samodzielnie.

Dynamiczna stabilizacja lędźwiowa międzykolcowa tylna z użyciem DIAM
W niektórych schorzeniach kręgosłupa stosowana jest metoda stabilizacji międzywyrostkowej dynamicznej DIAM. Polega ona na zastosowaniu elastycznego, odkształcalnego implantu DIAM (Device for Intervertebral Assisted Motion), który zachowując naturalną ruchomość poszczególnych elementów kręgosłupa, przejmuje część obciążeń biegnących przez jego segment ruchowy, co powoduje zmniejszenie nacisku na korzenie rdzeniowe, wyrostki stawowe oraz tylną część trzonu i tym samym prawidłowe ustawienie wyrostków stawowych, odtworzenie prawidłowych napięć więzadeł, poszerzenie patologicznie zwężonej przestrzeni międzykręgowej i stabilizację danego odcinka kręgosłupa. Dynamiczna stabilizacja lędźwiowa międzykolcowa tylna z użyciem DIAM ze względu na swoją stosunkowo małą inwazyjność w zakresie tkanek miękkich i kostnych kręgosłupa jest zabiegiem mało skomplikowanym i dobrze tolerowanym przez pacjentów.

Kryteria kwalifikacji pacjentów

• Bóle w w plecach, pośladkach lub promieniujące wzdłuż nogi, nieustające pomimo zaawansowanej fizjoterapii oraz innych konwencjonalnych metod leczenia.
• Leczeni są tylko pacjenci z wpukleniem dysku udokumentowanym za pomocą MRI ( Rezonans Magnetyczny), z zachowaniem ciągłości z dyskiem macierzystym, po 3 miesiącach nieskutecznej terapii konwencjonalnej.

Przeciwskazania

• Nowotwory, zespół ogona końskiego
• Oderwanie fragmentu dysku do kanału kręgowego, tzw. wolny fragment
• Stany zapalne i infekcje skóry w miejscu wprowadzenia narzędzi.
• Ciąża
• Depresja
• Terapia antykoagulantami (Acenokumarol, Warfaryna)

              

http://www.cmr.bielsko.pl/41/nowoczesne-metody-minimalnie-inwazyjnego-leczenia-dyskopatii-z-wykorzystaniem-systemow-laserowych/page/3/