Jakie są najczęstsze schorzenia kręgosłupa?
Skrzywienia kręgosłupa
Kręgosłup człowieka nie jest idealnie prosty: u niemowląt ma kształt łuku; u osoby dorosłej wygina się do przodu na odcinku szyjnym oraz lędźwiowym, zaś nieco do tyłu na wysokości klatki piersiowej i kości krzyżowej. Wygięcia fizjologiczne zwane są kifozą i lordozą. Oba typy mogą przybrać postać pogłębioną, wymagającą leczenia.
Kifoza to wygięcie kręgosłupa ku tyłowi na odcinku piersiowym i krzyżowym. Kształtuje się jeszcze w okresie płodowym, ulegając utrwaleniu w pierwszych latach życia. Pod wpływem urazów lub schorzeń, takich jak gruźlica lub krzywic, może ulegać patologicznemu przerostowi, który w większości przypadków można skorygować poprzez regularną gimnastykę korekcyjną i fizykoterapię. W ciężkich przypadkach konieczne może się okazać nałożenie gorsetu, a nawet leczenie operacyjne.
Lordoza to wygięcie kręgosłupa w stronę brzuszną na odcinku szyjnym i lędźwiowym. Również w tym przypadku skrzywienie może nabrać charakteru patologicznego, które wymaga leczenia.
Skolioza to skrzywienia kręgosłupa, które powstają w wyniku nadmiernych obciążeń, niewłaściwej postawy, schorzeń i urazów. Mogą rozwinąć się w każdym wieku, choć najczęściej ujawniają się w okresie intensywnego wzrostu. Leczenie, w zależności od stopnia zaawansowania skrzywienia, obejmuje gimnastykę korekcyjną, zastosowanie gorsetu ortopedycznego, a także zabiegi operacyjne.
Dyskopatia
Dyskopatia to najczęściej występująca przyczyna dolegliwości bólowych pleców. Zwyrodnienie dotyka nie samych kręgów, a łączących je krążków międzykręgowych.
Krążek międzykręgowy (dysk) jest zbudowany z jądra miażdżystego, otoczonego przez tzw. pierścień włóknisty, złożony z włókien kolagenowych. Czasem – z racji wieku lub pod wpływem przeciążeń, jakim poddawany jest kręgosłup - dochodzi do przemieszczenia lub zwyrodnienia jądra miażdżystego, które – uciskając na pierścień - powoduje uporczywe dolegliwości bólowe, zaburzenia czucia, niedowłady, a nawet zanik mięśni. U niektórych pacjentów objawy ustępują samoistnie. Niestety, wiele przypadków dyskopatii wymaga rehabilitacji, a nawet leczenia operacyjnego.
Kręgozmyk
Częstą dolegliwością, z reguły towarzyszącą dyskopatii i dającą podobne dolegliwości, jest tzw. kręgozmyk, czyli przesunięcie się kręgów względem siebie. Przesunięcie to powstaje pod wpływem długotrwałego utrzymywania nieprawidłowej postawy, urazów, predyspozycji genetycznych, a nawet - wykonywania gwałtownych ruchów. Kręgozmyk najczęściej dotyczy odcinka lędźwiowego; z reguły wymaga rehabilitacji.
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK)
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK), czyli przewlekły stan zapalny obejmujący stawy krzyżowo-biodrowe, pierścienie, więzadła i drobne stawy miedzy kręgowe, to niezwykle poważna i uciążliwa dolegliwość, należąca do grupy chorób reumatycznych. Choroba ma charakter rzutowo-remisyjny i najczęściej dotyka osoby młode, miedzy 15 a 18 rokiem życia; 2-3 razy częściej mężczyzn, niż kobiety. Początkowo objawia się bólami w odcinku krzyżowym i lędźwiowym, zaś w następnym etapie prowadzi do ograniczenia ruchomości stawów aż do ich całkowitego zesztywnienia. Leczenie, obok intensywnej gimnastyki podtrzymującej ruchomość stawów, polega na aplikacji leków immunosupresyjnych i przeciwzapalnych. W ostatnim czasie wprowadzono nowy element terapii tzw. terapię biologiczną, podczas której podawane są substancje występujące naturalnie w organizmie człowieka, w celu powstrzymania procesów patologicznych.
Kręgosłup człowieka nie jest idealnie prosty: u niemowląt ma kształt łuku; u osoby dorosłej wygina się do przodu na odcinku szyjnym oraz lędźwiowym, zaś nieco do tyłu na wysokości klatki piersiowej i kości krzyżowej. Wygięcia fizjologiczne zwane są kifozą i lordozą. Oba typy mogą przybrać postać pogłębioną, wymagającą leczenia.
Kifoza to wygięcie kręgosłupa ku tyłowi na odcinku piersiowym i krzyżowym. Kształtuje się jeszcze w okresie płodowym, ulegając utrwaleniu w pierwszych latach życia. Pod wpływem urazów lub schorzeń, takich jak gruźlica lub krzywic, może ulegać patologicznemu przerostowi, który w większości przypadków można skorygować poprzez regularną gimnastykę korekcyjną i fizykoterapię. W ciężkich przypadkach konieczne może się okazać nałożenie gorsetu, a nawet leczenie operacyjne.
Lordoza to wygięcie kręgosłupa w stronę brzuszną na odcinku szyjnym i lędźwiowym. Również w tym przypadku skrzywienie może nabrać charakteru patologicznego, które wymaga leczenia.
Skolioza to skrzywienia kręgosłupa, które powstają w wyniku nadmiernych obciążeń, niewłaściwej postawy, schorzeń i urazów. Mogą rozwinąć się w każdym wieku, choć najczęściej ujawniają się w okresie intensywnego wzrostu. Leczenie, w zależności od stopnia zaawansowania skrzywienia, obejmuje gimnastykę korekcyjną, zastosowanie gorsetu ortopedycznego, a także zabiegi operacyjne.
Dyskopatia
Dyskopatia to najczęściej występująca przyczyna dolegliwości bólowych pleców. Zwyrodnienie dotyka nie samych kręgów, a łączących je krążków międzykręgowych.
Krążek międzykręgowy (dysk) jest zbudowany z jądra miażdżystego, otoczonego przez tzw. pierścień włóknisty, złożony z włókien kolagenowych. Czasem – z racji wieku lub pod wpływem przeciążeń, jakim poddawany jest kręgosłup - dochodzi do przemieszczenia lub zwyrodnienia jądra miażdżystego, które – uciskając na pierścień - powoduje uporczywe dolegliwości bólowe, zaburzenia czucia, niedowłady, a nawet zanik mięśni. U niektórych pacjentów objawy ustępują samoistnie. Niestety, wiele przypadków dyskopatii wymaga rehabilitacji, a nawet leczenia operacyjnego.
Kręgozmyk
Częstą dolegliwością, z reguły towarzyszącą dyskopatii i dającą podobne dolegliwości, jest tzw. kręgozmyk, czyli przesunięcie się kręgów względem siebie. Przesunięcie to powstaje pod wpływem długotrwałego utrzymywania nieprawidłowej postawy, urazów, predyspozycji genetycznych, a nawet - wykonywania gwałtownych ruchów. Kręgozmyk najczęściej dotyczy odcinka lędźwiowego; z reguły wymaga rehabilitacji.
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK)
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK), czyli przewlekły stan zapalny obejmujący stawy krzyżowo-biodrowe, pierścienie, więzadła i drobne stawy miedzy kręgowe, to niezwykle poważna i uciążliwa dolegliwość, należąca do grupy chorób reumatycznych. Choroba ma charakter rzutowo-remisyjny i najczęściej dotyka osoby młode, miedzy 15 a 18 rokiem życia; 2-3 razy częściej mężczyzn, niż kobiety. Początkowo objawia się bólami w odcinku krzyżowym i lędźwiowym, zaś w następnym etapie prowadzi do ograniczenia ruchomości stawów aż do ich całkowitego zesztywnienia. Leczenie, obok intensywnej gimnastyki podtrzymującej ruchomość stawów, polega na aplikacji leków immunosupresyjnych i przeciwzapalnych. W ostatnim czasie wprowadzono nowy element terapii tzw. terapię biologiczną, podczas której podawane są substancje występujące naturalnie w organizmie człowieka, w celu powstrzymania procesów patologicznych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz