Bóle kręgosłupa są jedną z najczęstszych dolegliwości – chyba każdy z nas ich kiedyś doświadczył. Nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, że mogą być sygnałem poważnej choroby, którą w zaawansowanym stadium leczy się jedynie operacyjnie, a i to nie zawsze daje pożądane rezultaty. Mowa o dyskopatii – przewlekłej chorobie polegającej na patologicznych zmianach krążków międzykręgowych.
Czym jest dyskopatia
Krążki międzykręgowe to przestrzenie znajdujące się między kręgami w naszym kręgosłupie. Potocznie nazywane są one dyskami. Składają się z jądra miażdżystego oraz pierścieni włóknistych. W przebiegu dyskopatii dochodzi do zaburzenia ich funkcjonowania i wskutek tego do podrażnienia nerwów. Zmiany te powstają latami, a nieprawidłowości stopniowo się nasilają. Dlatego ważne jest jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby, co pozwala leczyć ją w sposób nieinwazyjny. Objawem dyskopatii jest silny, promieniujący ból kręgosłupa, najczęściej w okolicy szyjnej lub lędźwiowej. Towarzyszyć mu mogą drętwienia, osłabienie kończyn, niedowłady, a także osłabiony odruch kolanowy.
Czym jest dyskopatia
Krążki międzykręgowe to przestrzenie znajdujące się między kręgami w naszym kręgosłupie. Potocznie nazywane są one dyskami. Składają się z jądra miażdżystego oraz pierścieni włóknistych. W przebiegu dyskopatii dochodzi do zaburzenia ich funkcjonowania i wskutek tego do podrażnienia nerwów. Zmiany te powstają latami, a nieprawidłowości stopniowo się nasilają. Dlatego ważne jest jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby, co pozwala leczyć ją w sposób nieinwazyjny. Objawem dyskopatii jest silny, promieniujący ból kręgosłupa, najczęściej w okolicy szyjnej lub lędźwiowej. Towarzyszyć mu mogą drętwienia, osłabienie kończyn, niedowłady, a także osłabiony odruch kolanowy.
Przyczyny dyskopatii
Trudno od razu stwierdzić, co było przyczyną powstania zmian w krążkach międzykręgowych u konkretnego pacjenta. Powodem są przeciążenia kręgosłupa, wynikające z różnych czynników: zbyt obciążającej pracy fizycznej, otyłości, nieprawidłowego stylu życia. Nie bez znaczenia pozostaje wpływ wrodzonych skłonności do zwyrodnień. Wykrycie pochodzenia choroby oraz stanu jej zaawansowania jest kluczowe w prawidłowo prowadzonym leczeniu. Dlatego tak dużą rolę przy podejrzeniu dyskopatii przywiązuje się do diagnostyki. Lekarz powinien zalecić szczegółowe badania: tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, zdjęcia rentgenowskie.
Jak walczyć z dyskopatią?
90% pacjentów chorych na dyskopatię może uniknąć operacji, jeżeli tylko uda się odpowiednio wcześnie wykryć chorobę.
Dlatego każdy silny, nawracający ból kręgosłupa powinien skłonić nas do wizyty u ortopedy i wykonania badań diagnostycznych. W przypadku mniej zaawansowanej dyskopatii podstawą leczenia będzie rehabilitacja i fizjoterapia oraz terapia farmakologiczna mająca a celu złagodzenia bólu. Bardzo ważną sprawą jest uwrażliwienie chorego na konieczność ruchu, wykonywania odpowiednich ćwiczeń regularnie i zgodnie z zaleceniami lekarza. Istotne jest także dążenie do zmniejszenie napięcia mięśniowego w okolicy zmian. Kiedy jednak zaburzenia są zaawansowane lub nawracające, jedynym wyjściem okazuje się operacja. Niestety, zdarza się również, że żadna z ww. metod nie odnosi skutku, lub nie da się powstrzymać nawrotów. Dyskopatia jest często występującą chorobą – zapada na nią około 30% osób w przedziale wiekowym 30 – 50 lat (po 60 roku życia zmiany w obrębie krążków międzykręgowych uznawane są za część naturalnego procesu starzenia się). Mimo powszechności tego zjawiska wciąż lekceważąco podchodzimy do chorób kręgosłupa, co znacznie utrudnia diagnozę i prawidłową walkę z tym schorzeniem
Trudno od razu stwierdzić, co było przyczyną powstania zmian w krążkach międzykręgowych u konkretnego pacjenta. Powodem są przeciążenia kręgosłupa, wynikające z różnych czynników: zbyt obciążającej pracy fizycznej, otyłości, nieprawidłowego stylu życia. Nie bez znaczenia pozostaje wpływ wrodzonych skłonności do zwyrodnień. Wykrycie pochodzenia choroby oraz stanu jej zaawansowania jest kluczowe w prawidłowo prowadzonym leczeniu. Dlatego tak dużą rolę przy podejrzeniu dyskopatii przywiązuje się do diagnostyki. Lekarz powinien zalecić szczegółowe badania: tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, zdjęcia rentgenowskie.
Jak walczyć z dyskopatią?
90% pacjentów chorych na dyskopatię może uniknąć operacji, jeżeli tylko uda się odpowiednio wcześnie wykryć chorobę.
Dlatego każdy silny, nawracający ból kręgosłupa powinien skłonić nas do wizyty u ortopedy i wykonania badań diagnostycznych. W przypadku mniej zaawansowanej dyskopatii podstawą leczenia będzie rehabilitacja i fizjoterapia oraz terapia farmakologiczna mająca a celu złagodzenia bólu. Bardzo ważną sprawą jest uwrażliwienie chorego na konieczność ruchu, wykonywania odpowiednich ćwiczeń regularnie i zgodnie z zaleceniami lekarza. Istotne jest także dążenie do zmniejszenie napięcia mięśniowego w okolicy zmian. Kiedy jednak zaburzenia są zaawansowane lub nawracające, jedynym wyjściem okazuje się operacja. Niestety, zdarza się również, że żadna z ww. metod nie odnosi skutku, lub nie da się powstrzymać nawrotów. Dyskopatia jest często występującą chorobą – zapada na nią około 30% osób w przedziale wiekowym 30 – 50 lat (po 60 roku życia zmiany w obrębie krążków międzykręgowych uznawane są za część naturalnego procesu starzenia się). Mimo powszechności tego zjawiska wciąż lekceważąco podchodzimy do chorób kręgosłupa, co znacznie utrudnia diagnozę i prawidłową walkę z tym schorzeniem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz