Wskazania do stosowania:
Leczenie bólu przewlekłego oraz bólu opornego na leczenie, wymagającego podawania leków opioidowych.
Działanie:
Silny lek przeciwbólowy z grupy czystych agonistów receptora
opioidowego mi. Główne działanie terapeutyczne to analgezja i
uspokojenie. Za minimalne efektywne stężenie analgetyczne (MAC)
przyjmuje się 0,3-1,5 ng/ml (u osób nie leczonych wcześniej opioidami).
Wykazuje typowe dla opioidów działania ośrodkowe, w tym zwolnienie
częstości oddechów, zmniejszenie wrażliwości ośrodka oddechowego na CO2
(klinicznie istotne zmniejszenie pojemności oddechowej pojawia się
rzadko przy stężeniu fentanylu w surowicy < 3 ng/ml), zwężenie
źrenic, nudności i wymioty. Ponadto spowolnienie motoryki przewodu
pokarmowego, zmniejszone wydzielanie i zwiększone napięcie mięśniowe w
obrębie zwieraczy przewodu pokarmowego. Działania niepożądane są
częstsze po przekroczeniu stężenia 2 ng/ml fentanylu w surowicy. Plaster
zbudowany jest z warstwy ochronnej (na zewnątrz) i dwóch warstw
czynnościowych: poliestrowej warstwy zewnętrznej i zawierającej
fentanyl, poliakrylowej warstwy przylepnej. Preparat zapewnia po
naklejeniu na skórę pierwszego plastra stopniowe narastanie stężenia
fentanylu we krwi aż do osiągnięcia stanu równowagi między 12 a 24 h.
Dalej stężenie fentanylu we krwi utrzymuje się na względnie stałym
poziomie przez 72 h i zależy od powierzchni zastosowanego plastra.
Zmiana plastra po 72 h powoduje utrzymanie stałego stężenia leku we
krwi. Po usunięciu plastra stężenie fentanylu we krwi zmniejsza się
stopniowo o około 50% w ciągu 17 h (zakres 13-22 h), jeśli plaster był
stosowany przez 24 h. Po usunięciu plastra preparatu po jego
72-godzinnej aplikacji, stężenie fentanylu zmniejsza się stopniowo, a
średni końcowy okres półtrwania utrzymuje się w zakresie 20-25 h.
Pacjenci w podeszłym wieku lub wyniszczeni mogą mieć wydłużony okres
półtrwania leku. W około 84% lek wiąże się z białkami osocza (frakcja
niezwiązana we krwi: 13-21%). Metabolizowany jest głównie w wątrobie
przy udziale cytochromu P450 3A4 (około 90% N-dealkilacja, utlenianie).
Główny metabolit - norfentanyl jest nieaktywny. Około 75% dawki jest
wydalane z moczem w większości w postaci metabolitów, mniej niż 10%
wydalane jest w postaci nie zmienionej. Około 9% dawki jest wydalane z
kałem, przede wszystkim w postaci metabolitów. Badania po dożylnym
stosowaniu fentanylu wskazują, że u pacjentów w podeszłym wieku może
występować zmniejszony klirens nerkowy, wydłużony okres półtrwania oraz
większa wrażliwość na lek. W odniesieniu do preparatu Durogesic nie
stwierdzono w tej grupie pacjentów istotnych różnic farmakokinetycznych,
z wyjątkiem tendencji do występowania większego stężenia leku we krwi.
Działania niepożądane:
Notowano działania niepożądane: wymioty (4,3%), reakcje
miejscowe (ropień), zawroty głowy, krwotoki, bóle brzucha, żółtaczkę
(2,1%), oraz bardzo rzadko (<0,01%): wstrząs anafilaktyczny, reakcje
anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne, jadłowstręt, depresję,
splątanie, halucynacje, niepokój, euforię, pobudzenie, bezsenność,
drgawki (w tym drgawki kloniczne i drgawki typu grand mal), amnezję,
senność, ból i zawroty głowy, drżenie, parestezje, tachykardię lub
bradykardię, retencję moczu, niedociśnienie lub nadciśnienie, depresję
ośrodka oddechowego (w tym zaburzenia oddechu, zatrzymanie oddechu i
zwolnienie rytmu oddychania, hipowentylację, duszność), nudności,
wymioty, zaparcia, biegunkę, dyspepsję, suchość błony śluzowej jamy
ustnej, wysypkę, rumień, świąd, nasilone pocenie, zaburzenia seksualne,
zespół odstawienny, ogólne osłabienie, reakcje miejscowe. Przy
stosowaniu przewlekłym może rozwinąć się tolerancja na lek oraz
uzależnienie fizyczne i psychiczne. U niektórych pacjentów po zamianie
dotychczas stosowanych opioidów na Durogesic lub w przypadku nagłego
odstawienia leczenia mogą wystąpić objawy odstawienia (takie jak
nudności, wymioty, biegunka, niepokój i dreszcze). W przypadku
przedawkowania fentanylu należy szybko usunąć plaster, fizycznie i
słownie stymulować pacjenta a następnie podać antagonistę receptorów mi
(nalokson 0,4 mg w razie konieczności co 2-3 minuty).
Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na fentanyl lub pozostałe substancje
zastosowane w plastrze. Nie stosować w leczeniu bólu ostrego (w tym
pooperacyjnego).
Interakcje:
Nasila działanie leków wpływających depresyjnie na o.u.n.
(opioidów, leków uspokajających, nasennych, anestetyków, fenotiazyn,
trankwilizerów, leków przeciwhistaminowych o działaniu ośrodkowym,
alkoholu), leków zwiotczających, ketaminy, co może objawić się
hipowentylacją, hipotensją, nasiloną sedacją lub śpiączką. Notowano
działania niepożądane u pacjentów leczonych inhibitorami MAO - ocena tej
interakcji nie jest jednoznaczna, w związku z tym pacjentów takich
należy traktować jako grupę zwiększonego ryzyka. Silne inhibitory
cytochromu CYP3A4 (np. podawany doustnie rytonawir) mogą powodować
zwiększenie stężenia fentanylu we krwi, wydłużyć działanie
terapeutyczne, nasilić działania niepożądane lub depresję ośrodka
oddechowego - jednoczesne stosowanie obu leków nie jest wskazane, z
wyjątkiem pacjentów pozostających pod dokładną obserwacją. Wykazano, że
itrakonazol w dawce 200 mg/dobę stosowany przez 4 dni nie wpływa
istotnie na farmakokinetykę fentanylu (stosowanego dożylnie).
Dawkowanie:
Indywidualnie w oparciu o ocenę stanu ogólnego chorego,
rozpoznania, dotychczasowego stosowania opioidów, występowania
tolerancji na opioidy. U pacjentów, którzy nie otrzymywali uprzednio
silnych opioidów podawanie należy rozpocząć od najmniejszej dawki
plastra = 25 µg/h. U leczonych opioidami należy ocenić dotychczas
stosowaną dawkę dobową (przeliczając na morfinę stosowaną doustnie,
przyjmując stosunek dawki domięśniowej do doustnej = 1:3 lub korzystając
z tabeli dawek ekwianalgetycznych opioidów dołączonej do opakowania).
Przy dobowym doustnym zapotrzebowaniu na morfinę < 135 mg należy użyć
plaster 10 cm2, tj. 25 µg/h; przy dawkach większych
odpowiednio większy plaster lub kombinację kilku naklejonych
równocześnie, przyjmując wstępnie: dobowa, doustna dawka morfiny 90 mg =
Durogesic 25 µg/h. Zarówno u pacjentów leczonych jak i nie leczonych
uprzednio opioidami oceny działania preparatu Durogesic można dokonać
dopiero po 24 h. Jeżeli działanie przeciwbólowe jest niewystarczające -
dawkę należy zwiększyć po 3 dniach i korygować w odstępach trzydniowych.
Zazwyczaj dawki zwiększa się o 25 µg/h, biorąc pod uwagę
zapotrzebowanie pacjenta na dodatkowe dawki analgetyków. Wycofywanie się
z uprzednio stosowanego leczenia innymi metodami należy rozpocząć w
momencie przyklejenia plastra Durogesic i przeprowadzać stopniowo, aż do
osiągnięcia pełnej skuteczności preparatu. W tym okresie chory może
wymagać dodatkowych dawek innego leku przeciwbólowego o krótkim czasie
działania (NLPZ, paracetamol, leki morfinopodobne). Należy unikać leków o
działaniu częściowo agonistycznym lub antagonistycznym na receptor
opioidowy. W razie pojawienia się bolów przebijających pacjenci mogą
okresowo wymagać dodatkowych dawek analgetyków o krótkim czasie
działania. W celu uniknięcia objawów odstawiennych przy przerywaniu
stosowania leku zaleca się jego stopniowe odstawienie.
Plaster należy starannie nakleić na czystą (oczyszczoną wodą bez użycia środków drażniących lub zmieniających przepuszczalność, tj. mydła, olejków, płynów do mycia, balsamów), suchą, nieowłosioną (w razie potrzeby ostrzyżoną, a nie ogoloną), niezmienioną (bez podrażnień i zmian popromiennych) skórę płaskich powierzchni tułowia lub górnych części ramion. Plaster należy nosić 72 h. Kolejny plaster, po usunięciu zużytego, można nakleić na inne miejsce (w to samo miejsce można nakleić lek po kilkudniowej przerwie). Pacjenci z przyklejonym plastrem mogą się kąpać, brać prysznic, pływać.
Plaster należy starannie nakleić na czystą (oczyszczoną wodą bez użycia środków drażniących lub zmieniających przepuszczalność, tj. mydła, olejków, płynów do mycia, balsamów), suchą, nieowłosioną (w razie potrzeby ostrzyżoną, a nie ogoloną), niezmienioną (bez podrażnień i zmian popromiennych) skórę płaskich powierzchni tułowia lub górnych części ramion. Plaster należy nosić 72 h. Kolejny plaster, po usunięciu zużytego, można nakleić na inne miejsce (w to samo miejsce można nakleić lek po kilkudniowej przerwie). Pacjenci z przyklejonym plastrem mogą się kąpać, brać prysznic, pływać.
Ciąża i karmienie piersią:
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania fentanylu podczas
ciąży - lek może być stosowany w ciąży i wieku rozrodczym jedynie w
przypadku, gdy korzyści z leczenia przewyższają ryzyko dla płodu.
Fentanyl jest wydzielany do mleka matki - nie stosować w okresie
karmienia piersią.
Uwagi:
Należy zachować ostrożność (monitorować stan pacjenta
ewentualnie zmniejszyć dawkę) u chorych z: chorobami płuc (np. z
przewlekłą obturacyjną chorobą płuc), istniejącą depresją oddechową,
stwierdzonym lub zagrażającym nadciśnieniem śródczaszkowym, zaburzeniami
świadomości, śpiączką, hiperkapnią, stanem po urazie
czaszkowo-mózgowym, bradyarytmią, zaburzeniami czynności wątroby lub
nerek, w wieku podeszłym, wyniszczonych, z wysoką gorączką (przyspiesza
wchłanianie), niedoczynnością tarczycy, niewydolnością kory nadnerczy,
rakiem prostaty, alkoholizmem, bólami brzucha o nieustalonej etiologii.
Stężenie fentanylu w surowicy krwi po usunięciu plastra preparatu
zmniejsza się stopniowo, dlatego pacjenci, u których wystąpiły ciężkie
zdarzenia niepożądane (szczególnie depresja ośrodka oddechowego) powinni
być monitorowani przez następne 24 h po usunięciu plastra. Nie ustalono
skuteczności i bezpieczeństwa stosowania preparatu u dzieci.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz