stabilizacja międzykolczysta, operacja kęgosłupa

Już w latach sześćdziesiątych zauważono, że pacjenci ze stenozą lędźwiową odczuwają ulgę przy pochylaniu kręgosłupa do przodu. Jako alternatywę do niewygodnego gorsetu wprowadzono implant międzykolczysty. Jego zadaniem jest utrzymywanie sąsiednich trzonów w lekkim przodopochyleniu a także zapobieganie szkodliwemu przeprostowi. W badaniach naukowych wykazano, że poprzez podniesienie przestrzeni międzykręgowej implant międzykolczysty zwiększa przekrój kanału kręgowego oraz otwiera otwory międzkręgowe, przez które wychodzą nerwy. Wyróżnia się dwa rodzaje implantów: statyczne, najczęściej w postaci sztywnego walca dynamiczne, wykonane z materiału, który ulega odkształceniom, dodatkowo działając jak amortyzator

Wskazania
Głównym wskazaniem do implantacji jest stosunkowo niewielka stenoza, czyli zwężenie światła kanału kręgowego, powodujące ból dolnego odcinka kręgosłupa oraz trudności z chodzeniem. Typowy pacjent ma około 60 lat, odczuwa ból po przejściu około 300-500 metrów i w badaniu MRI uwidoczniona jest niezbyt zaawansowana stenoza. Ponadto obecnie trwają badania nad zastosowaniem implantów międzykolczystych w leczeniu niewielkich zmian zwyrodnieniowych krążka międzykręgowego. Przeciwwskazania do zabiegu
Główne przeciwwskazania do zły stan zdrowia, z zwłaszcza zaburzenia krzepnięcia krwi. Przeciwwskazania specyficzne dla kręgosłupa to m.in. osteoporoza, złamanie kręgosłupa, kręgozmyk węzinowy, czynna infekcja.


Technika operacyjna

Zabieg jest małoinwazyjny. Klasycznie po nacięcie skóry w linii środkowej na długości ok. 4-8 cm należy delikatnie oddzielić mięśnie od kręgosłupa. Następnie usuwane jest więzadło międzykolczyste, a w niektórych typach implantów również nadkolczyste. Po oczyszczeniu przestrzeni wprowadzany jest implant. Tkanki podskórne i skóra są szyte w sposób typowy.
Niedawno pojawiły się na rynku pierwsze urządzenia implantowane przezskórnie, cięcie skórne w tym wypadku wynosi ok. 2 cm, uraz mięśniowy jest minimalny. Z ich szerszym stosowaniem należy poczekać do czasu pojawienia się pierwszych wyników leczenia opartych na badaniu większej grupy pacjentów.

Po zabiegu

Ponieważ zabieg jest małoinwazyjny możliwa jest pionizacja już w dniu zabiegu, choć zazwyczaj pacjenci wstają w drugiej dobie. Wypis ze szpitala, przy braku powikłań, w drugiej dobie po zabiegu. Zaleca się pacjentom ograniczenie aktywności przez pierwszy miesiąc po zabiegu.

Możliwe powikłania

Ponieważ urządzenie implantowane jest powierzchownie, bez wchodzenia do kanału kręgowego, zabieg jest stosunkowo bezpieczny. Powikłania występują rzadko. Sporadycznie zdarzają się: przemieszczenie implantu, złamanie wyrostka kolczystego, krwiak w miejscu operacji oraz infekcja.