kręgozmyk, definicja

Kręgozmyk (spondylolisteza) to stan polegający na przesunięciu (podwichnięciu) 2 kręgów względem siebie, gdzie wyższy kręg ulega przesunięciu do przodu względem niższego. Taki stan prowadzi do utraty stabilności kręgosłupa, pogorszenia sprawności ruchowej chorego człowieka, przewlekłego bólu oraz wystąpienia objawów neurologicznych. Kręgosłup najczęściej występuje na poziomie 4 i 5 kręgu lędźwiowego.

Klasyfikacja kręgozmyków wg. Wiltse:
- kręgozmyk węzinowy (kręgozmyk istmiczny) polega na przerwaniu węziny łuku (spondylolizie) z przemieszczeniem kręgu. Kręgozmyk ten jest typowy dla pacjentów dorosłych najczęściej w 3-4 dekadzie życia.

- kręgozmyk dysplastyczny jest to wrodzony niedorozwój łuków i stawów kręgu, występujący u około 25% przypadków choroby.

- kręgozmyk zwyrodnieniowy jest związany ze zwyrodnieniem stawów kręgosłupa i krążka międzykręgowego i jest on typowy dla ludzi starszych.

- kręgozmyk urazowy jest to ześlizg na podłożu urazowego złamania łuku.

Stopnie kręgozmyku (wg Meyerdinga- procent kręgu, który nie znajduje się nad niższym kręgiem):

I° - do 25%

II° - 25% - 50%

III°- 50% - 75%

IV°- 75% - 100%

powyżej 100% (całkowita utrata styczności 2 kręgów)

Objawy
Objawami ogólnymi kręgozmyku są ból, deformacja tułowia i pogorszenie sprawności ruchowej chorego oraz zaburzena neurologiczne wśród których najczęściej obserwuje się niedowłady, zaniki mięśniowe, osłabienie odruchów, zaburzenia potencji, zaburzenia zwieraczy pęcherza i odbytu (rzadkie) oraz zaburzenia czucia.
W przebiegu kręgozmyku charakterystyczny jest chód pajaca polegający na tym, iż pacjent chodzi na lekko ugiętych nogach zrotowanych na zewnątrz.

Rozpoznanie
Do rozpoznania wystarcza zwykle zdjęcia radiologiczne przeglądowe. W niektórych przypadkach konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej, która jest wskazana do oceny zwężenia kanału kręgowego szczególnie w kręgozmyku zwyrodnieniowym) lub rezonansu magnetycznego.

Leczenie
Przy braku objawów kręgozmyk można tylko obserwować.
W kręgozmyku o niedużym stopniu (I° i niektóre II°), udokumentowanym braku progresji ześlizgu, niedużym nasileniu bólu (bóle okresowe) i braku objawów neurologicznych można stosować jedynie leczenie zachowawcze, które obejmuje:

- w ostrym okresie bólowym - unieruchomienie (łóżko), leki przeciwbólowe i zmniejszające napięcie mięśniowe.

- rehabilitacja po opanowaniu ostrego bólu

- ćwiczenia wzmacniająco-stabilizujące

- gorset ortopedyczny lub sznurówka w doleczeniu

- unikanie obciążeń kręgosłupa

Jeśli u chorego występują objawy neurologiczne, lub ześlizg osiąga większy stopień (od II°), gdy występuje progresja nawet małego ześlizgu, oraz progresja bólu i neurologii stosuje się leczenie operacyjne, które również jest wskazane jeśli brak jest pozytywnych wyników leczenia zachowawczego po okresie 3 miesięcy i stwierdza się długotrwały wywiad bólowy.

gorset ortopedyczny

Czym jest gorset ortopedyczny do leczenia skolioz ?
Gorsety są zaopatrzeniem ortopedycznym wspomagającym leczenie skolioz, czyli wielopłaszczyznowych skrzywień kręgosłupa.
Stosowanie gorsetu ortopedycznego ma zapobiegać dalszej progresji skrzywienia oraz wpływać korekcyjnie w wielu płaszczyznach na ustawienie samego kręgosłupa.

Mechanizmy działania gorsetu ortopedycznego.

Mechanizmy działania gorsetu możemy podzielić na bierne i czynne. Do mechanizmów biernych zaliczamy:

• przesunięcie tkanek – czyli ucisk wypukłego miejsca skrzywienia powodujący jego korekcję
• elongacja – wydłużenie kręgosłupa osiągnięte poprzez odpowiednie przytrzymanie tkanek
• derotacja kręgosłupa - korekcja patologicznej rotacji towarzyszącej skrzywieniom kręgosłupa
• bending – (z ang. wygięcie, zgięcie) czyli kontrapunkt dla korekcji górnego szczytu skrzywienia

Do mechanizmów czynnych zaliczamy:

• wzrastanie kręgosłupa – korekcyjny wpływ gorsetu na ustawienie kręgosłupa w trakcie procesu wzrostu wpływający na utrwalenie samej korekcji
• ruchy klatki piersiowej w trakcie procesu oddychania – korekcja gorsetem asymetrii klatki piersiowej w trakcie oddychania
• repozycja architektury mięśniowej – przywrócenie prawidłowego przebiegu struktur mięśniowych
• efekt antygrawitacyjny – aktywizacja układu posturalnego w prawidłowej orientacji przestrzennej

Procedura wykonania indywidualnego gorsetu ortopedycznego

• Konsultacja pacjenta
  - badanie kliniczne
  - dobór gorsetu
  
• Pobranie miary – w celu wykonania gorsetu na miarę konieczne jest pobranie miary gipsowej wiernie odwzorującej układ tułowia pacjenta
• Indywidualna korekcja miary oraz projektowanie gorsetu.
• Przymiarka i odbiór zaopatrzenia.
• Wizyty kontrolne.

Na skuteczność leczenia gorsetem wpływ ma wiele czynników, są to:

• wiek pacjenta
• wielkość i elastyczność skrzywienia
• czas stosowania gorsetu ( ilość h/dobę)
• moment stosowania – pokwitaniowy skok wzrostowy

ćwiczenia w wodzie, dobre dla kręgosłupa, skolioza

Wiele osób się zastanawia jakie ćwiczenia można robić jak ma się kłopoty z kręgosłupem, a nie chce się zrobić krzywdy. Dobre są ćwiczenia w wodzie, ponieważ nie obciążają kręgosłupa. Dobrze chodzić na basen, bo dzięki temu nie ma takiego prawdopodobieństwa, że człowiek zrobi sobie krzywdę. A dodatkowo ćwiczenia w wodzie potrafią dobrze odchudzić, spala się wiele kalorii. Dodatkowo wiele mięśni pracuje w wodzie, dzięki czemu można np. wyrobić sobie mięśnie. Można znaleźć trochę ćwiczeń fitness w internecie, które potrafią odchudzać człowieka: http://zdrowie-i-uroda.wieszjak.pl/aktywnosc-fizyczna/288410,Jak-cwiczyc-w-wodzie.html
Jeśli chodzi o ćwiczenia lecznicze w wodzie, to powinny być dobierane przez rehabilitanta i nie powinno się wyszukiwać ćwiczeń przez internet, bo to może zaszkodzić. Najlepiej ćwiczenia lecznicze brać od specjalistów. Ćwiczenia odchudzające-fitness to coś innego, więc można poszukać takich ćwiczeń w internecie, ale nie można myśleć, że to wyleczy ćwiczenia. Ale warto chodzić na basen i robić ćwiczenia w wodzie, bo są dobre dla organizmu i potrafią odchudzić. Można się też zapisać na zajęcia aqua aerobiku, gdzie będzie się ćwiczyć pod okiem specjalisty, zazwyczaj tacy trenerzy są po studiach na AWF-ie, więc ma się przy sobie kogoś kto pilnuje czy dobrze się robi ćwiczenia.

ortopedzi, skolioza

dr Tadeusz Urban, Wrocław
dr Paweł Michalski, Warszawa,
dr Paweł Nosarzewski, Warszawa
dr Bogdan Kłapeć, Lublin
dr Piotr Menartowicz, Trzebnica
dr Bogdan Bakalarek, Mielec
dr Paweł Radło, Zakopane
dr Maciej Głowacki, Poznań
dr Tomasz Kotwicki, Poznań
dr Marek Fatyga, Lublin
dr Ryszard Tomaszewski, Katowice

co to jest dyskopatia

Bóle kręgosłupa są jedną z najczęstszych dolegliwości – chyba każdy z nas ich kiedyś doświadczył. Nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, że mogą być sygnałem poważnej choroby, którą w zaawansowanym stadium leczy się jedynie operacyjnie, a i to nie zawsze daje pożądane rezultaty. Mowa o dyskopatii – przewlekłej chorobie polegającej na patologicznych zmianach krążków międzykręgowych.

Czym jest dyskopatia
Krążki międzykręgowe to przestrzenie znajdujące się między kręgami w naszym kręgosłupie. Potocznie nazywane są one dyskami. Składają się z jądra miażdżystego oraz pierścieni włóknistych. W przebiegu dyskopatii dochodzi do zaburzenia ich funkcjonowania i wskutek tego do podrażnienia nerwów. Zmiany te powstają latami, a nieprawidłowości stopniowo się nasilają. Dlatego ważne jest jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby, co pozwala leczyć ją w sposób nieinwazyjny. Objawem dyskopatii jest silny, promieniujący ból kręgosłupa, najczęściej w okolicy szyjnej lub lędźwiowej. Towarzyszyć mu mogą drętwienia, osłabienie kończyn, niedowłady, a także osłabiony odruch kolanowy.

Przyczyny dyskopatii

Trudno od razu stwierdzić, co było przyczyną powstania zmian w krążkach międzykręgowych u konkretnego pacjenta. Powodem są przeciążenia kręgosłupa, wynikające z różnych czynników: zbyt obciążającej pracy fizycznej, otyłości, nieprawidłowego stylu życia. Nie bez znaczenia pozostaje wpływ wrodzonych skłonności do zwyrodnień. Wykrycie pochodzenia choroby oraz stanu jej zaawansowania jest kluczowe w prawidłowo prowadzonym leczeniu. Dlatego tak dużą rolę przy podejrzeniu dyskopatii przywiązuje się do diagnostyki. Lekarz powinien zalecić szczegółowe badania: tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, zdjęcia rentgenowskie.

Jak walczyć z dyskopatią?
90% pacjentów chorych na dyskopatię może uniknąć operacji, jeżeli tylko uda się odpowiednio wcześnie wykryć chorobę.

Dlatego każdy silny, nawracający ból kręgosłupa powinien skłonić nas do wizyty u ortopedy i wykonania badań diagnostycznych. W przypadku mniej zaawansowanej dyskopatii podstawą leczenia będzie rehabilitacja i fizjoterapia oraz terapia farmakologiczna mająca a celu złagodzenia bólu. Bardzo ważną sprawą jest uwrażliwienie chorego na konieczność ruchu, wykonywania odpowiednich ćwiczeń regularnie i zgodnie z zaleceniami lekarza. Istotne jest także dążenie do zmniejszenie napięcia mięśniowego w okolicy zmian. Kiedy jednak zaburzenia są zaawansowane lub nawracające, jedynym wyjściem okazuje się operacja. Niestety, zdarza się również, że żadna z ww. metod nie odnosi skutku, lub nie da się powstrzymać nawrotów. Dyskopatia jest często występującą chorobą – zapada na nią około 30% osób w przedziale wiekowym 30 – 50 lat (po 60 roku życia zmiany w obrębie krążków międzykręgowych uznawane są za część naturalnego procesu starzenia się). Mimo powszechności tego zjawiska wciąż lekceważąco podchodzimy do chorób kręgosłupa, co znacznie utrudnia diagnozę i prawidłową walkę z tym schorzeniem

fora internetowe o skoliozie/forum internetowe skolioza, skrzywienia kręgosłupa

Tutaj są linki, pod którymi można znaleźć fora internetowe o skoliozach:
http://skolios.pl/
http://skolioza.fora.pl/
Pewnie są jakieś pomniejsze fora internetowe dotyczące skolioz, ale zazwyczaj mają paru użytkowników i np. od 2-3 lat nikt tam nie pisał i po prostu nawet jak się tam zarejestruje jakaś jedna nowa osoba i zada pytanie np. o to gdzie jest najlepszy ortopeda, to może nie uzyskać odpowiedzi, bo ludzie od dawna się nie udzielają na danym forum internetowym. A tutaj można uzyskać w miarę szybko informacje na różne pytania, na pierwszym forum więcej się pisze, a to drugie trochę przygasło, ale można uzyskać odpowiedź. Oprócz pytań o skoliozę można popytać też o inne rodzaje skrzywień kręgosłupa. Można dopytać nie tylko o to jak zacząć leczenie ale również o to gdzie się udać jak się ma jakieś powikłania, a lekarz prowadzący nie chce podjąć się dalszego leczenia, bo np. nie daje sobie rady. Można też pogadać na takie luźne tematy, więc jest spory plus. Mam nadzieję, że jakoś to pomoże ;)

gorset dynamiczny SpineCor

Dosyć dobrym gorsetem jest gorset SpineCor, wielu lekarzy i rehabilitantów uważa, że ten gorset lepiej leczy niż typowo ,,sztywne gorsety" i jest lepsza korekcja skrzywienia niż po innych gorsetach. Można spróbować leczenia tym gorsetem jak ktoś ma niedużą skoliozę, bo lepiej próbować wszystkiego, byle uchronić się przed operacją

informacje o gorsecie: http://www.klinika.net.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=109%3Arehabilitacja&catid=45%3Aprofil-leczniczy&Itemid=89&limitstart=3
przy okazji na tej stronie można znaleźć namiar na szpital, gdzie się wyrabia ten gorset

dodatkowe namiary na inne przychodnie itp., gdzie można załatwić taki gorset:
http://www.ksos.krakow.pl/stowarzyszenia/pro_spina/oferta/
http://www.maxmed.com.pl/

dyskopatia-lekarz

Lista dobrych lekarzy zajmujących się dyskopatią:
dr Lesław Zub, neurochirurg, Wrocław
dr Bogdan Czapiga, neurochirurg, Wrocław
dr Rafał Załuski, neurochirurg, Wrocław
dr Jarosław Andrychowski, neurochirurg, Warszawa
dr Rafał Górski, neurochirurg, Warszawa
dr Mariusz Głowacki, neurochirurg, Warszawa
dr Piotr Juszkiewicz, neurochirurg, Warszawa
dr Stanisław Kwiek, neurochirurg, Katowice/Mikołów
dr Piotr Kamieniak, neurochirurg, Lublin
dr Włodzimierz Mnich, neurochirurg, Kraków
dr Grzegorz Klauz, neurochirurg, Kraków
dr Leszek Herbowski, neurochirurg, Szczecin
dr Krzysztof Tybor, neurochirurg, Łódź
dr Tomasz Papierz, neurochirurg, Łódź
dr Jacek Janicki, neurochirurg, Poznań
dr Piotr Bełdziński, neurochirurg, Gdańsk

encyklopedia o Sailor Moon, Czarodziejce z Księżyca

Istnieje w internecie encyklopedia informacji o Czarodziejce z Księżyca. Link do tej strony to: http://pl.sailormoon.wikia.com/wiki/Strona_g%C5%82%C3%B3wna Jest to strona pokroju Wikipedii, można tutaj znaleźć różne informacje na temat fabuły, postaci itp. Możecie też zobaczyć różnice między komiksami mangi a serialem anime ;) Mam nadzieję, że wielu z Was może się przydać strona, na której można znaleźć różne informacje na temat Sailor Moon :)

rehabilitacja Wrocław, Wrocławskie Centrum SPA, ul. Teatralna Wrocław

Jakby ktoś z Was był z okolic Wrocławia, to może skorzystać z rehabilitacji we Wrocławskim Centrum Spa na ul. Teatralnej we Wrocławiu (strona internetowa: http://www.spa.wroc.pl/ ), można tutaj chodzić na prywatną rehabilitację, ale równie dobrze można się zapisać na rehabilitację na NFZ. Ja już przeszłam trochę oddziałów rehabilitacyjnych w szpitalach, przychodni rehabilitacyjnych itp. i wiem, że tutaj jest dobra rehabilitacja, bo odczułam trochę ulgi. Wiadomo-całkowicie mi nie pomogło, bo ma się tylko 10 wejść na rehabilitację i na tym koniec, a to trochę mało jak ktoś ma przewlekłą chorobę czy jest po wypadku, ale NFZ robi takie limity, chyba że kogoś stać na prywatną rehabilitację, to może wykupić 15 czy 20 wejść, przez co można zobaczyć większe efekty. Można tu przyjść z różnymi chorobami i są nowoczesne metody rehabiltiacji, bo w niektórych miejscach to rehabilitują metodami sprzed 20-30 lat czy jeszcze starszymi-nieraz udowodniono naukowo, że taka rehabilitacja szkodzi, ale są w takich miejscach starzy pracownicy co ,,klepią" od lat jedno i to samo-czasem są osoby co są po szkole policealnej na technika rehabilitacji, cały czas lecą z ćwiczeniami sprzed wielu lat, nie douczają się itp. i taka rehabilitacja więcej szkodzi niż pomaga i czasem lepiej nic nie robić niż się męczyć w taki sposób i jeszcze pogarszać sprawę, a w innych miejscach są rehabilitanci po studiach i różnych dodatkowych kursach, szkoleniach itp., gdzie dobrze rehabilitują, więc warto wybierać sprawdzone miejsca i mogę polecić to miejsce. A przy okazji są tutaj np. baseny, więc zawsze można przy okazji popływać, a trochę ruchu nie zaszkodzi ;)

PNF rehabilitacja

Jest to rodzaj rehabilitacji ,która jest z rodzaju rehabilitacji bardziej neurologicznych i leczy różne choroby i te neurologiczne i choroby kręgosłupa (skoliozy, dyskopatie itp.), są setki ćwiczeń w tej metodzie i dobiera się odpowiednie ćwiczenia do przypadku. Dlatego nie wolno samemu sobie szukać w internecie ćwiczeń i wykonywać je bez konsultacji ze specjalistą, bo jak się będzie wykonywać złe ćwiczenia, to wtedy można samemu sobie zaszkodzić. Dlatego najlepiej poszukać doświadczonego rehabilitanta, który zna tą metodę rehabilitacji. Trzeba pójść najpierw na kilka wizyt, żeby się nauczyć ćwiczeń (najlepiej przychodzić z rodzicem, bratem czy siostrą), a później je robić w domu-należy z kimś przychodzić, bo do ćwiczeń z tej metody jest potrzebna pomoc drugiej osoby i ktoś musi pomagać w domu przy ćwiczeniu, więc taki pomocnik musi sobaczyć co i jak, żeby wiedzieć co ma robić w domu. A później przychodzi się od czasu do czasu sprawdzić czy jest jakaś poprawa, czy pacjent dobrze wykonuje ćwiczenia, czy może trzeba dokonać jakiejś modyfikacji itp. Do tego raz na jakiś czas należy zrobić kontrolny rentgen, żeby sprawdzić co i jak, bo czasem można mieć ładną postawę, a okaże się, że jednak doszło do pogorszenia. Jest to metoda rehabilitacji skolioz, wielu pacjentów korzysta obecnie z tej metody (niewielu może sobie pozwolić na leczenie metodą FED, bo jest strasznie droga, a parę prywatnych wizyt u rehabilitanta od PNF to mniejszy koszt). Efekty są mniej oszałamiające niż przy metodzie FED, bo FED szybko prostuje kręgosłup i są to szybkie efekty, a przy PNF trzeba ćwiczyć wiele tygodni, żeby był widoczny efekt, a dla wyleczenia jest potrzebna wielomiesięczna rehabilitacja, czasem trzeba ćwiczyć nawet rok, żeby się wyleczyć, ale metoda działa. Jest taka zasada, że FED szybko wyleczy, ale miesięcznie trzeba płacić grubo ponad 3 tysiące zł za takie leczenie (wielu na to nie stać, a niektórzy kombinują co zrobić, żeby iść na tą rehabilitację, ale żeby zapłacić np. 1/3 kwoty), a PNF jest tańszy, bo zapłaci się za parę wizyt u rehabilitanta (co wychodzi taniej niż miesiąc leczenia metodą FED), który nauczy jak powinno się ćwiczyć i później samemu w domu się ćwiczy, ale leczenie trwa dłużej, a niektórzy chcą natychmiastowych efektów, a jak szybko nie zauważą poprawy, to od razu chcą rezygnować z leczenia, więc należy popatrzyć co komu pasuje. Zresztą czy jest się leczonym metodą FED czy PNF, to po całkowitym wyleczeniu się i tak trzeba codziennie się trochę gimnastykować, żeby nie było takiego efektu jojo-że miało się skoliozę, ktoś się wyleczył, więc nie ćwiczy itp. i znowu się krzywi i znowu jest potrzebne leczenie, więc później dostaje się kilka ćwiczeń do domu i po całkowitym wyleczeniu trzeba ćwiczyć po trochę, żeby efekt został na stałe, poza tym jak codziennie się ćwiczy, to można sprawić, że nie dostanie się dyskopatii czy zwyrodnień, więc nie należy siadać na laurach, tylko cały czas się ruszać, żeby być zdrowym jak najdłużej.

tutaj macie informacje o tej metodzie rehabilitacji: http://www.ipnfa.pl/html/pnf.html Można spróbować poszukać gdzie pracują rehabilitanci, którzy się znają na tej metodzie

FED, rehabilitacja, skolioza

Istnieje nowoczesna metoda rehabilitacji skolioz, która potrafi uchronić przed operacją. Jest to prywatna rehabilitacja i jest dosyć droga, ale jest skuteczniejsza od innych metod rehabilitacji, co jest potwierdzone naukowo i jakby podliczyć, to dzięki tej rehabilitacji ma się większe szanse na wyleczenie niż dzięki innym metodom. Tutaj są linki do niektórych miejsc, gdzie stosuje się to leczenie:

http://www.fedskoliozy.pl/
http://www.skolioza-stop.pl/
http://www.abra-fed.pl/
http://www.ortokinesis.pl/
http://www.ckr.pl
http://fedmedica.pl
http://www.meksa.pl/
http://rehabilitacja.anv.pl

Może są jeszcze inne ośrodki, ale te są z tych bardziej znanych. Mam nadzieję, że jakoś pomogłam

Motorola Flipout (Motorola MB511)

Kupiłam ten telefon pod koniec stycznia 2011r., czyli jak była największy boom na te telefony, bo ta komórka weszła na rynek pod koniec 2010r. i masa ludzi szalała za tą komórką. Spodobał mi się jej wygląd i to, że inaczej się ją otwiera-trzeba ją przekręcić jak np. chce się zadzwonić. Poza tym uważałam, że telefony typu smartphone są lepsze od zwykłych komórek, bo można na nich więcej robić. Wcześniej miałam telefony marki Sony Ericsson, ale pomyślałam, że dla takiego telefonu warto odejść od ulubionej marki. Przez pierwsze chwile cieszyłam się jak małe dziecko, ale później zobaczyłam mankamenty. Telefon jest słabiutki i jak ktoś jest z tych, którym telefon często wypada z ręki czy coś w tym stylu, to komórka szybko ,,pójdzie" i trzeba będzie ją naprawiać albo nawet kupić nową, bo ta Motorola będzie nie do uratowania. Ogólnie konstrukcja jest delikatna i najlepiej nosić folię na wyświetlaczu (jak ta oryginalna od producenta szybko się odklei, to zamawia się np. z aukcji internetowej takie specjalne folie ochronne na wyświetlacz) i nosić komórkę w futerale, ale nie każdemu się to chce, poza tym to kosztuje. A mankamentem noszenia telefonu w futerale jest to, że jak komuś dzwoni telefon, to często człowiek się spieszy i chce wyciągnąć komórkę z kieszeni czy torebki i odebrać, a zanim wyciągnie się komórkę i się ją przekręci, to minie trochę czasu i można nie zdążyć z odebraniem telefonu, a bez futerału komórka się zniszczy. Poza tym kiepskie jest to, że trzeba przekręcać komórkę, żeby odebrać jak ktoś dzwoni, bo w zwykłym telefonie wystarczy raz nacisnąć odpowiedni guzik i po sprawie, a tu trzeba bawić się w przekręcanie telefonu, bo jak komórka jest ,,zamknięta", to nie da się rozmawiać. Mankamentem jest to, że telefon ma kiepski aparat-niby jest te 3 mega, ale jakość pozostawia wiele do życzenia, mój poprzedni telefon-Sony Ericsson C702 robił sporo lepsze zdjęcia, a był starszym modelem od tej Motoroli. W sumie na plus działa to, że telefon nieźle odtwarza muzykę i można słuchać radia. Poza tym można w nim szukać informacji w internecie, ma się mapy, program do odbierania poczty mailowej itp., chociaż ekran jest dosyć mały jak do chodzenia po internecie, przeciętny smartphone ma inną budowę i ekran jest gdzieś z 2 razy większy, a nawet te z wysuwaną klawiaturą mają ją wysuwaną z boku i ekran jest większy, ale nie można mieć wszystkiego, w tym telefonie główną rolę gra wypasiony wygląd i na początku ludzie się oglądają i nie wiedzą co człowiek trzyma w dłoni, można poszpanować tą komórką. Minusem jest to, że bateria krótko trzyma, ale w sumie każdy telefon takiego typu krótko trzyma, więc jak jestem wiele godzin poza domem, to nie korzystam np. ze słuchania muzyki czy coś, żeby nie zużyć baterii, bo może będę musiała gdzieś zadzwonić. Za to na plus można powiedzieć, że w tym telefonie łatwo ustawić głośność budzika, bo czasem w niektórych komórkach jest jedna wersja budzika i nie można zrobić, żeby był cichy albo głośny. Poza tym nie wiem czy to wina telefonu czy sieci, ale zasięg jest kiepskiej jakości i nieraz jak byłam w budynku, to musiałam wyjść na zewnątrz, wyłączyć komórkę, włączyć ją, poczekać chwilę i dopiero dzwonić, czasem ktoś nie mógł się do mnie dodzwonić, bo nie było zasięgu w mojej komórce (a inni ludzie obok mieli zasięg i bez kłopotu dzwonili, wysyłali smsy itp.). W środku ma takie funkcje jak przeciętny smartphone, jak ja kupowałam moją Motorolę to kosztowała w granicach ok. 1400-1500zł, a po pewnym czasie zaczęła szybko tanieć aż zeszła do ceny ok. 500zł za nowy telefon z 2letnią gwarancją. Pewnie sprzedawcy się połapali jaki jest w środku ten telefon i mimo, że wygląda na bajerancki, to jest średniej klasy i jest sporo telefonów lepszej jakości za cenę ok. 1400-1500zł (czyli za cenę jaka była początkowo za Motorolę Flipout). Widziałam na mieście sporo osób z tą Motorolą i wiecie, warto się zastanowić czy chcecie ten telefon, bo w sumie to nie jest jakiś super luksus czy coś i jest sporo innych wypasionych telefonów, ale jak chcecie mieć telefon, który jest ładny i nietypowy, taki co z wierzchu wygląda na szpanerski, a jest teraz niedrogi i w rzeczywistości jest telefonem średniej klasy, a nie macie nie wiadomo jakich wymagań względem komórki, to możecie ją śmiało brać.

Tchibo, kawa i ekspres do kawy Cafissimo

Ekspres do kawy firmy Tchibo jest dobry, ponieważ może robić różne rodzaje kaw, więc każdy znajdzie coś dla siebie, są różne kapsułki, więc można pokombinować jaką kawę najlepiej się pije. Plusem jest to, że ekspresy ,,na kapsułki" są niedrogie,  a robią dobre kawy. Zanim kupiłam ekspres na kawę, to przeglądałam  ofertę innych firm i muszę powiedzieć, że inne ekspresy są droższe oraz w sumie są droższe w utrzymaniu, bo np. opakowanie10 kapsułek innej firmy jest droższe 2 razy, czasem więcej, niż opakowanie 10 kapsułek Tchibo, a jak są ekspresy na kapsułki, to jak jest jakaś firma np. Tchibo i ma ekspres, to do niego pasują jedynie kapsułki Tchibo, a do ekspresu na kapsułki firmy Krups (Dolce Gusto) pasują jedynie kapsułki Nescafe itp., a w sumie każda kapsułka ma trochę inny kształt i dlatego przykładowo do ekspresu Krups nie wejdzie kapsułka  Tchibo, więc jakby ktoś kupił ekspres Krups (Dolce Gusto), to nie będzie mógł zaoszczędzić na kapsułkach kupując kapsułki tańszej firmy. Dlatego moim zdaniem lepsze są ekspresy firmy Tchibo, bo nie są najdroższe, kaspułki kosztują 10,99zł za opakowanie 10 kapsułek, a jakieś limitowane wydania są trochę droższe, ale to i tak taniej niż w innych firmach, więc warto skorzystać

strona internetowa: ww.tchibo.pl

Szpital Dzieciątka Jezus, Warszawa

Szpital Dzieciątka Jezus w Warszawie to szpital, gdzie kiedyś pracował dr Paweł Michalski, ortopeda od kręgosłupów, ten lekarz robił tam specjalizację itp., a później przepracował tam kilka ładnych lat, inny lekarz-dr Paweł Nosarzewski, który ,,uczył się" od dr Michalskiego i teraz pracuje w Szpitalu Dzieciątka Jezus, gdzie przeprowadza operacje kręgosłupa. Z tego co słyszałam od pacjentów, to dr Nosarzewski dobrze robi operacje kręgosłupa i radzi sobie równi dobrze z kifozami czy skoliozami co z dyskopatiami kręgosłupa itp., więc to niezły ortopeda i z tego co wiem, to do niego łatwiej się dostać na operację niż do dr Michalskiego i dr Nosarzewski robi operacje na NFZ w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie oraz czasem operuje w Olsztynie. Plusem tego szpitala jest to, że jest to szpital kliniczny należący do Uniwersytetu Medycznego w Warszawie (dawna Akademia Medyczna), a Kliniki Uniwersytetu Medycznego, to szpital najwyższego stopnia referencyjności, gdzie jest najlepszy sprzętem bo wiadomo-szpitale kliniczne są lepiej dofinansowane niż wiejskie szpitale powiatowe, poza tym w szpitalach klinicznych jest więcej pieniędzy na doszkalanie lekarzy, więc czasem w zwykłym szpitalu nie można przeprowadzić operacji, a w takim szpitalu klinicznym bez kłopotu lekarze przeprowadzą operację, bo po pierwsze szpital jest dobrze wyposażony, a po drugie lekarze są dobrze wyszkoleni. Zresztą w tym szpitalu oprócz ortopedii są inne dobre oddziały, które pomogły wielu pacjentom. Jakby ktoś z Was potrzebował dobrego szpitala w okolicach Warszawy, to może skorzystać ze Szpitala Dzieciątka Jezus, bo ma wiele dobrych oddziałów, które wyleczyły z dobrymi skutkami wielu pacjentów, którzy mogli odzyskać sprawność i dobrze funkcjonują oraz mogą prowadzić normalne życie bez problemów.

oto strona internetowa szpitala: http://szpital-clo.med.pl/

Dane szpitala:
Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus
Adres: ul. Lindley'a 4, 02-005 Warszawa

Yerba mate

Od niedawna zaczęłam pić Yerba Mate i muszę powiedzieć, że najlepsza jak dla mnie jest Yerba pod nazwą Kraus. Wydaje mi się, że jest najlepsza na początek, ponieważ jest w miarę delikatna i nie ma takiej goryczy jak w innych herbatach Yerba Mate. Poza tym na początek lepiej sypać mało Yerby, ponieważ na początku trzeba się przyzwyczaić, bo jak nasypie się tyle tej herbaty jak pisze w instrukcji, to wtedy możecie ją wylać, a nie wypijecie. Dlatego lepiej nasypać mniej Yerba Mate :)

polecam: http://www.yerbamatestore.pl/

Sailor Moon, Czarodziejka z Księżyca

Mam tutaj gif z anime ,,Sailor Moon", może komuś z Was się spodoba albo przyda ;)

przemyślenia

Hej. Zastanawiam się nad tym wszystkim, co mam ze sobą zrobić, bo nie mogę normalnie funkcjonować, nie mam szans na zdobycie jakiegoś wykształcenia, bo w sumie ukończenie ogólniaka z pomocą nauczania indywidualnego itp., to nie jest żaden zawód, jeszcze jakbym skończyła jakieś technikum, to przynajmniej miałabym średnie wykształcenie, maturę i jakiś fach np. po ukończeniu technikum ekonomicznego w klasie o profilu rachunkowość mogłabym być już księgową i załapać się do jakiegoś biura rachunkowego (pewnie nie dostałabym jakichś kokosów, tylko jakąś niedużą pensję, ale jakbym normalnie funkcjonowała, to wtedy nie byłoby problemu z pracowaniem, a jakby nic mnie nie bolało, to zasiłek pielęgnacyjny nie byłby przeznaczany na leki przeciwbólowe, tylko dokładałabym go na czesne za studia, a do tego jakbym dostawała ok. 350zł stypendium dla niepełnosprawnych, więc w sumie takie pieniądze na spokojnie starczyłyby na opłacanie czesnego za zaoczne studia, a pensję mogłabym przeznaczać na życie, no może w zależności od uczelni mogłabym dokładać z 50zł miesięcznie z pensji na czesne, jakby 150zł zasiłku i ok. 350zł stypendium nie starczyłoby, bo uczelnia byłaby droga, ale w sumie mniej więcej zaoczne studia z rachunkowości tak kosztują, a mieszkając z babcią i siostrą, to pensja by starczyła), a przy okazji mogłabym skończyć zaocznie licencjat z rachunkowości i po 3latach, gdy już miałabym licencjat rachunkowości, to miałabym już wyższe wykształcenie i jakąś praktykę w zawodzie, więc bez problemu każdy dałby mi pracę. A tak jak nie mogę normalnie funkcjonować, mam silne bóle, problemy z funkcjonowaniem i w ogóle, to nie mam szans na to, żeby chociaż zrobić jakiś kurs zawodowy, iść do pracy i normalnie funkcjonować jak przeciętny człowiek w moim wieku. Niektóre dziewczyny mające tyle lat co ja (czyli te które urodziły się w 1990r.), to mają już małe dzieci, pokończyły już szkoły policealne albo zrobiły zawodówki i już załapały się do pracy, mają jakichś chłopaków/narzeczonych, niektóre są po ślubach, zdarza się, że niektóre wychowują samotnie dzieci, bo chłopak zostawił dziewczynę w ciąży, ale dosyć często mają później pomoc matki czy babci, która zajmuje się dzieckiem, a dziewczyna wtedy może iść do pracy, żeby zarobić na siebie i dziecko. A ja sama nie będę miała takiego życia jak inne dziewczyny, dlatego jestem bardzo sfrustrowana, bo wiem, że nigdy nie będę miała normalnego życia przez zepsute operacje, jeśli wiem, że można żyć inaczej. Zastanawiam się co mam ze sobą zrobić. Coraz częściej się zastanawiam czy nie lepiej się wziąć i zabić, bo wiem, że są osoby chore, które wzięły i się powiesiły czy specjalnie przedawkowały jakieś silne środki przeciwbólowe czy inne mocne leki na receptę i np. to jeszcze dodatkowo popijały alkoholem dla lepszego efektu i pewności, że na pewno umrą. Jeszcze nie jestem w takim stanie, żeby się zabić, bo jakoś jeszcze się hamuję, ale czasem myślę, że za jakiś czas jak już mi jakaś ,,żyłka pęknie", to mogę wreszcie wziąć i się zabić, bo już nie będę mogła wytrzymać. Jak dla mnie, to już jest za dużo nieprzespanych nocy, ciągłych płaczów, stresów przez które wypadają mi włosy garściami, ciągłe bóle przez które nie można wytrzymać. Już wysiadam, to jest zbyt dużo jak dla mnie. Może jakby to potrwało kilka tygodni i udałoby się to szybko wyleczyć, to wtedy mogłabym o tych problemach szybko zapomnieć, to to już trwa latami i nie mam pewności, że cokolwiek może mi pomóc, bo mogę się zoperować i może mi to pomoże, a może nie i może wręcz mi zaszkodzić. Więc nie wiem co mam robić ze sobą, jestem jak w matni. Nie wiem co mam zrobić, nie wiem czy ktoś coś mi doradzi, a chciałabym mieć kogoś komu mogłabym się wygadać

różności

Coraz częściej zastanawiam się czy jest sens szukania sobie chłopaka, ponieważ wiem w jakim stanie obecnie jestem, że mam problemy np. z przejściem 50metrów, jestem powykręcana, bardzo utykam na nogę, bo po jednej z operacji pojawił się niedowład nogi, zrobię parę kroków i już nie mogę iść, jest płacz z bólu, ciągle łykam leki itp., a nie wiem co ze mną w przyszłości będzie. Czekają mnie kolejne operacje, a nie mam pewności czy w ogóle będę chodziła, a wiem, że parę znajomych miało sytuacje,że jak im się pogorszyło, to chłopacy zostawiali te dziewczyny, a one się jednak zakochały i później cierpiały, więc boję się,że przywiążę się do faceta, zakocham się, a później mnie zostawi albo jak się przekona, że nie jestem taka sprawna jak te zdrowe dziewczyny, to się wystraszy odpowiedzialności i ucieknie.Bardzo się tego boję, chociaż z drugiej strony fajnie byłoby kogoś mieć, chyba każda osoba chciałaby kogoś mieć. Chociaż teraz muszę mieć kolejne operacje i powinnam się zająć leczeniem. Zastanawiam się czy w przyszłości będę w miarę normalnie funkcjonować. Chociaż czasem się zastanawiam czy jest sens walczenia o zdrowie, czy może lepiej sobie odpuścić, wziąć rentę z ZUS-u i leżeć w łóżku, nie robić szkoły czy nie chodzić do pracy. Przy obecnym stanie zdrowia i tak nigdzie bym nie pracowała, bo nie dałabym rady, nawet lekarz medycyny pracy nie podpisałby mi papierów do pracy, bo jakby coś mi się stało w pracy, to lekarz poniósłby odpowiedzialność za to, więc lekarz woli nie podpisać papierów niż wysłać mnie do jakiejkolwiek pracy, a później miałby kłopoty. Więc na razie ratuję się rentą z ZUS-u i zasiłkiem pielęgnacyjnym. Czuję się jakby ktoś mnie zagonił w kozi róg, bo przy wielu czynnościach muszę prosić rodzinę o pomoc, sama nie mogłabym nawet robić jakiegoś sprzątania, nawet muszę prosić babcię czy siostrę o pomoc przy pościeleniu łóżka, czuję się gorzej jak 90letnia babcia, a mam dopiero 21lat, a niedługo będę miała 22 urodziny. Wiem, że osoba ze skoliozą po operacji nigdy nie będzie super sprawna i nie będzie się brać udziału w zawodach takich jak to brał udział np.Pudzianowski, ale chciałabym mieć możliwość pracowania, robienia zakupów, sprzątania w domu itp., ogólnie chciałabym jakoś w miarę normalnie funkcjonować. Sama nie wiem co mam myśleć i co robić, czy szykować się na jakąś sporą poprawę czy sobie darować, coraz częściej się nad tym zastanawiam i sama nie wiem co mam zrobić

ostatnie dni

Coraz bardziej boli mnie kręgosłup i biodra, nie wiem co robić. Byłam na konsultacjach u lekarza, obiecał operację i że zrobi mi kilka rzeczy wraz z kolegą. Ale zauważyłam, że raczej lekarz obawia się robienia operacji, że to bardzo poważna sprawa. Sama nie wiem co mam o tym myśleć, ponieważ nie chciałabym się nastawiać na to, że będzie ok, a później się zawiodę, bo będzie dalej mnie boleć, będę dalej zgięta itp. Z drugiej strony może się okazać, że po operacji dojdzie do jakiejś poprawy, a jakbym nie spróbowała, to mogłabym żałować. Ale może się także bardzo pogorszyć, że będę leżeć w łóżku i będę mogła całkowicie zapomnieć o chodzeniu. Mam mieszane uczucia co do operacji, ale nie mam z kim pogadać, nie ma kto mi doradzić co zrobić, ponieważ mama nie żyje, ojciec robi totalną olewkę, babcia doszła do wniosku, że nie chce się w to mieszać, a siostra uważa, że to nie jej sprawa i ma własne życie i własne sprawy. Więc jestem z tym sama, a super bliskiej kumpeli nie mam, bo spędzałam większość czasu w szpitalach, już jako 5latka leżałam ponad miesiąc w szpitalu z powodu kręgosłupa. Może usłyszę, że to co powiem jest okrutne, ale wolałabym, żeby ojciec umarł, bo z niego i tak nic nie ma, a żeby mama żyła, bo przynajmniej się mną dobrze zajmowała, zawsze można było na nią liczyć itp. Już wiele czasu jestem zamknięta w domu z powodu zepsutej operacji i nie mogę sobie znaleźć zajęcia, bo jak są ludzie, którzy pracują po 8 godzin dziennie, od poniedziałku do piątku, to przynajmniej mają jakieś zajęcie, są między ludźmi itp. Jakbym mogła dostać rentę nawet w wysokości 12 tysięcy zł miesięcznie ,,na rękę", to chciałabym pracować, mogłabym nawet pracować od poniedziałku do piątku np. od godziny 9 do 18 w takim banku, wracając do domu zrobiłabym zakupy, w domu coś bym zjadła, umyła się i poszła spać. A w weekendy sprzątałabym dom, może bym sobie poszła do kina, spotkała się z koleżanką z pracy itp. Ludzie zdrowi nie doceniają tego co mają, bo wielu chciałoby wziąć rentę i zasiłek pielęgnacyjny, nie pracować, siedzieć na fotelu i oglądać telewizję. Można tak przeżyć miesiąc czy dwa, ale nie da się tak żyć wiele lat. Ja bym dużo zrobiła, żeby normalnie funkcjonować jak przeciętny człowiek. Więc byłoby fajnie, a tak, to zapominam nawet jaki jest dzień tygodnia, idę spać późno np. o godzinie 4 nad ranem czy o godzinie 5 rano, wstaję koło godziny 12-13, coś zjem, oglądam telewizję, poczytam w internecie co się dzieje, stara babcia mi pomaga przy różnych rzeczach. A ja nie chcę tak żyć, poza tym to nie jest życie dla młodej dziewczyny. Odechciewa mi się żyć, nie wiem co zrobić ze sobą, nie wiem co może się za jakiś czas stać. Może ktoś mi coś doradzi? Dobrze chociaż, że pies mnie bardzo lubi i mogę na niego liczyć, on wyczuje w jakim nastroju jest człowiek i potrafi podejść, przytulić się, przyniesie swoją ulubioną piłkę itp. Pies świetnie umie patrzyć w oczy i widać, że rozumie człowieka, jego samopoczucie, odczucia i w ogóle.