sobota, 28 lutego 2015

dyskopatia, co robić w przypadku ataku dyskopatii

Dyskopatia to coraz bardziej powszechny problem, który dotyka coraz młodszych osób. Podpowiadamy, skąd się bierze dyskopatia kręgosłupa, na czym polega problem i co zrobić w razie ataku:

Dyskopatia - na czym polega problem?


Między kręgami znajdują się dyski, fachowo nazywane krążkami międzykręgowymi. Jeżeli któryś z dysków ulegnie uszkodzeniu, jego wewnętrzna, miękka część wysuwa się i uciska na nerwy. Gdy problem dotyczy lędźwiowego odcinka kręgosłupa, możesz odczuwać:
  • silny ból w okolicach krzyża,
  • mrowienie lub drętwienie w pośladku czy nodze.

Co zrobić podczas ataku dyskopatii?

Pierwszy atak dyskopatii zwykle sam mija po kilku godzinach, czasem po paru dniach. By złagodzić dolegliwości, nie staraj się na siłę rozruszać obolałych kończyn czy pleców, lecz:
  • odpocznij w pozycji, która umożliwia odciążenie kręgosłupa – najlepiej kładąc się na płaskim, dość twardym podłożu w pozycji płodowej (czyli na boku, z nogami podciągniętymi w kierunku klatki piersiowej), na plecach z ugiętymi w kolanach nogami albo na brzuchu z rękami wyciągniętymi wzdłuż tułowia;
  • poproś, aby ktoś z domowników robił ci zimne okłady – niech zmoczy ręcznik w bardzo zimnej wodzie, wyciśnie i od razu przyłoży ci do krzyża. By okład pozostawał ciągle chłodny, trzeba go zmieniać co 2–3 minuty (w sumie przez pół godziny). Zimno pomoże złagodzić ból, zmniejszy obrzęk i wrażliwość uciskanych przez dysk nerwów oraz spowolni rozwój stanu zapalnego;
  • zastosuj leki przeciwbólowe, najlepiej takie na bazie ibuprofenu lub naproksenu, bo oprócz działania uśmierzającego ograniczają też stan zapalny. Jeżeli dolegliwości nie są zbyt silne, wystarczy, że zastosujesz miejscowo przeciwbólowy żel lub krem. Przy ostrym ataku dyskopatii skuteczniejsze będą jednak tabletki.

Co po ataku?

Jeżeli – mimo domowego leczenia – dolegliwości nie ustąpią w ciągu 3 dni, idź do lekarza pierwszego kontaktu. Zrób to też wtedy, gdy ataki dyskopatii nawracają, ból jest bardzo silny lub pojawia się niedowład kończyny. Internista da ci skierowanie do ortopedy lub neurologa. Specjalista zleci zapewne zrobienie zdjęcia RTG lub skieruje na rezonans magnetyczny. Po potwierdzeniu diagnozy ustali najlepszy dla ciebie rodzaj terapii.
 

środa, 25 lutego 2015

Zwyrodnienia kręgosłupa, dyskopatia, rwa kulszowa – jak opanować BÓL KRĘGOSŁUPA

Niektórych schorzeń kręgosłupa nie pokonasz. Zwyrodnienia kręgosłupa, dyskopatia i rwa kulszowa to choroby, które wymagają konsultacji lekarskiej. Ty sama jednak możesz zatrzymać ich rozwój i złagodzić dolegliwości. Jak poradzić sobie, gdy dokucza ból kręgosłupa?
Każdy ból kręgosłupa, który trwa ponad 2 tygodnie, nawraca lub jest ostry, wymaga konsultacji, najlepiej ortopedy. Na podstawie wywiadu, oględzin i RTG (ewentualnie dodatkowych badań) lekarz stwierdzi, co nam jest i zastosuje odpowiednie leczenie lub skieruje do innego specjalisty.

Zwyrodnienia kręgosłupa

Jeżeli mazi stawowej jest za mało (z powodu wieku lub braku ruchu), chrząstka stawowa staje się coraz cieńsza, powstają na niej rysy i nierówności. Gdy całkiem zaniknie, kość ociera się o kość, powodując silny ból przy próbie wykonania jakiegokolwiek ruchu. Do ocierania się kości może także dojść na skutek spłaszczenia dysków.
Czasem na wytartych kręgach powstają osteofity – chrzęstne i kostne narośla, które zniekształcają staw. Naciskając na nerwy, powodują ból podczas poruszania.
Bóle sprawiają, że staramy się jak najmniej ruszać i przybieramy nienaturalną postawę. A to prowadzi do osłabienia mięśni i przeciążeń.
Zwyrodnieniom kręgosłupa sprzyjają wady postawy, nadwaga, siedzący tryb życia, schylanie się i podnoszenie ciężkich rzeczy na wyprostowanych nogach.
Nasza rada: Odpoczywaj czynnie – wzmocnisz mięśnie oraz kości i rozluźnisz się. Unikaj też błędów w życiu codziennym, które przyśpieszają rozwój choroby.

Problem
Problem

Czy wiesz, że...

Schorzenia kręgosłupa są najczęściej wynikiem przeciążeń i zwyrodnień. Jednak nie zawsze.
  • Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK)
Pierwszą oznaką jest silny ból i poranna sztywność kręgosłupa lędźwiowego. Z czasem choroba obejmuje coraz wyższe partie. Poszczególne kręgi zaczynają się zrastać, co utrudnia poruszanie i oddychanie. Leczenie polega na łagodzeniu bólu oraz hamowaniu rozwoju choroby. Chorzy powinni być pod opieką reumatologa.
  • Osteoporoza
Przez lata rozwija się niepostrzeżenie, okradając szkielet z masy kostnej. W końcu kości stają się tak słabe, że zaczynają wołać o ratunek. Najczęstszym objawem są bóle w okolicy kręgosłupa występujące podczas siadania i wstawania. Gdy choroba jest zaawansowana, ból zlokalizowany w piersiowym lub lędźwiowym odcinku, towarzyszy prawie wszystkim czynnościom i jest wynikiem powolnych złamań kręgosłupa. Pojawienie się nagłego, ostrego bólu świadczy o tzw. kompresyjnym złamaniu kręgosłupa. Plecy zaokrąglają się.

Dyskopatia

Popularnie nazywana wypadnięciem dysku. To choroba krążka międzykręgowego spowodowana nagłym lub przewlekłym przeciążeniem albo zmianami zwyrodnieniowymi związanymi z wiekiem. Na skutek przerwania pierścienia włóknistego dochodzi do wysunięcia lub wypadnięcia jądra miażdżystego. Powstała wypuklina lub przepuklina dyskowa może uciskać na rdzeń lub korzenie nerwów. Pojawia się ostry ból, uniemożliwiający poruszanie. Potęguje go skurcz mięśni, które usiłują ochronić kręgosłup przed poważnym uszkodzeniem. Jeżeli jądro nie uciska na nerw, ból jest niewielki, więc go bagatelizujemy. Tymczasem wypadający dysk staje się coraz cieńszy i przestaje pełnić funkcję amortyzatora. Dlatego dyskopatię zawsze trzeba leczyć.
Przyczyną kłopotów są słabe mięśnie brzucha, nieumiejętne dźwiganie, wady postawy, nadwaga i urazy.
Nasza rada: Ostrożnie się połóż. Najlepiej płasko na plecach. Jeśli ból promieniuje wzdłuż nóg, podłóż pod nie poduszki, tak by biodra i kolana ustawić pod kątem prostym. W ciągu doby dolegliwości powinny minąć. Jeżeli ból jest skutkiem upadku z wysokości oraz towarzyszy mu brak czucia w nogach, trzeba pozostać w bezruchu oraz wezwać pogotowie.



http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/kregoslup/zwyrodnienia-kregoslupa-dyskopatia-rwa-kulszowa-sposoby-na-bol-kregosl_35739.html

środa, 18 lutego 2015

urazy kręgosłupa, złamanie kręgosłupa, stłuczenie kręgosłupa, skręcenie kręgosłupa, złamanie wyrostków poprzecznych

Rozszczep kręgosłupa - zdjęcie to różnego rodzaju uszkodzenia, np. złamanie odcinka lędźwiowego kręgosłupa, jego stłuczenie lub skręcenie albo złamanie wyrostków poprzecznych w odcinku lędźwiowym. W każdym typie urazu kręgosłupa pojawia się ból kręgosłupa, obrzęk i krwiak. Stosuje się głównie leczenie zachowawcze, poprzez stosowanie unieruchomienia kręgosłupa. Po leczeniu ważna jest odpowiednia rehabilitacja. Uraz odcinka lędźwiowego występuje rzadziej niż uraz kręgosłupa szyjnego.

Rodzaje, przyczyny i objawy urazów kręgosłupa lędźwiowego

Urazy części lędźwiowej to nie tylko złamania. Wyróżniamy kilka rodzajów urazów. Są to:
  • złamanie kręgosłupa lędźwiowego,
  • stłuczenie kręgosłupa lędźwiowego,
  • skręcenie kręgosłupa lędźwiowego,
  • złamanie wyrostków poprzecznych w odcinku lędźwiowym.
Urazy odcinka lędźwiowego powstają w wyniku upadku na plecy, pośladki lub kończyny dolne oraz przy uderzeniu w okolicy grzbietu. Niekiedy złamanie kręgosłupa w kilku odcinkach może świadczyć o ich patologicznym położeniu w wyniku chorób współistniejących, np. osteoporozy, choroby Pageta, czy przerzutów nowotworowych.
Urazy kręgosłupamogą być:
  • stabilne – występuje klinowate zniekształcenie trzonu kręgu z uszkodzeniem płytek granicznych. Brak jest natomiast uszkodzenia krążków międzykręgowych, tylnej ściany kręgu oraz aparatu więzadłowego kręgosłupa.
  • niestabilne – to podwichnięcie kręgu, któremu towarzyszy zwężenie kanału kręgowego, przerwanie więzadeł oraz uszkodzenie krążka międzykręgowego.
Przy złamaniach kręgosłupa pojawia się silny ból kręgosłupa samoistny, a także ból palpacyjny. Towarzyszą mu obrzęk oraz krwiak. Dochodzi do ograniczenia ruchomości. Stłuczenie lub skręcenie kręgosłupalędźwiowego pojawia się w wyniku np. silnego uderzenia ciężkim przedmiotem. Pojawiają się obrzęk oraz krwawe wylewy, skurcz mięśni przykręgosłupowych, ból, zarówno samoistny, jak i palpacyjny. Złamanie wyrostków poprzecznych może być wynikiem urazu bezpośredniego lub powstawać w mechanizmie pośrednim. Pośrednio pojawia się jako złamanie awulsyjne przez mięsień czworoboczny lędźwi. Objawy są charakterystyczne, bowiem występuje ból promieniujący do pachwiny i stawu biodrowego, duży krwiak i obrzęk, a także pojawiają się objawy wstrząsu pourazowego.

Leczenie

Urazy kręgosłupa mogą być groźne nawet dla życia pacjenta. Jeżeli występuje silny ból, nawet przy próbie ruchu, czy drętwienia kończyn, należy koniecznie unieruchomić kręgosłup – w odcinku szyjnym poprzez założenie kołnierza usztywniającego, w piersiowym i lędźwiowym po prostu poprzez leżenie. Następnie należy przetransportować pacjenta do szpitala w celu badania RTG i leczenia. W przypadku mniejszych dolegliwości może wystarczyć odpoczynek przez kilka dni i leki przeciwbólowe. Jeśli dolegliwości nie ustąpią, należy zgłosić się do lekarza.

Leczenie złamania odcinka lędźwiowego zależne jest od tego, czy jest to złamanie, stabilne czy niestabilne. Złamania stabilne leczy się zachowawczo, poprzez odpowiednie unieruchomienie. Pacjent powinien leżeć w łóżku, aż do ustąpienia bólu. Po ok. tygodniu zakładany jest gorset ortopedyczny. Złamanie niestabilne wiąże się z ryzykiem uszkodzenia rdzenia kręgowego. Unieruchomienie w łóżku trwa 8-12 tygodni, po czym zakładany jest gorset ortopedyczny lub gipsowy, aż do uzyskania stabilności kręgosłupa. Leczenie operacyjne stosuje się, gdy doszło do częściowego lub całkowitego urazu rdzenia kręgowego i kręgosłupa, ogona końskiego lub złamania z mechanizmu rotacyjnego.

Stłuczenia i skręcenia leczy się przez kilkudniowe unieruchomienie pacjenta. Po tym czasie pozwala się na stopniową pionizację pacjenta i chodzenie. Towarzyszący ból przy takich urazach mija najczęściej do 10 dni po wypadku. Złamanie wyrostków poprzecznych lędźwiowych także leczy się zachowawczo. Stosowana jest jednak zmodyfikowana pozycja wg Perlscha przy unieruchomieniu. Polega ona na zgięciu stawów biodrowych i kolanowych bez trakcji odcinka krzyżowo-lędźwiowego. Po 1 tygodniu można próbować wykonać pionizację oraz chodzenie. Ból odcinka lędźwiowego ustępuje po 5-6 tygodniach.

W każdym rodzaju urazu kręgosłupa lędźwiowego bardzo ważna jest rehabilitacja po leczeniu zachowawczym i operacyjnym. Stosowane są różnego rodzaju zabiegi rehabilitacyjne – najpierw ćwiczenia bierne, później czynne. Umożliwia ona przywrócenie odpowiedniej ruchomości uszkodzonej części kręgosłupa.

https://portal.abczdrowie.pl/urazy-kregoslupa-ledzwiowego

niedziela, 15 lutego 2015

Co powoduje stenozę kanału kręgowego

Co powoduje stenozę kanału kręgowego

Wszystko, co doprowadza do zwężenia kanału kręgowego, naraża rdzeń kręgowy i nerwy rdzeniowe na ryzyko. Ze względu na brak miejsca dochodzi do ucisku tych struktur, który wywołuje podrażnienie i zapalenie. Do stanów mogących zwężać kanał kręgowy należą:
  • zakażenia
  • guzy
  • urazy
  • przepukliny jądra miażdżystego
  • zapalenie stawów
  • pogrubienie więzadeł
  • ostrogi kostne
 
Stenoza kanału kręgowego występuje na ogół u starszych osób, ze względu na lata zużywania (degeneracji) kręgosłupa. Do zmian, do których dochodzi w przebiegu tego procesu, należą pogrubienie więzadeł, ostrogi kostne, powiększenie (przerost) stawów międzykręgowych i wypukliny krążków międzykręgowych.
 
W niektórych przypadkach objawy może złagodzić po prostu skłon w dół. Powoduje to powiększenie kanału kręgowego i zapewnia więcej przestrzeni, co powoduje zwiększenie przepływu krwi do nerwów rdzeniowych. Czynności zwiększające zapotrzebowanie na przepływ krwi powodują rozszerzenie naczyń krwionośnych. Jeśli nie ma na to miejsca, nie może dojść do zwiększenia przepływu. Powoduje to ból i osłabienie mięśniowe, gdyż nerwy nie otrzymują wystarczającej do swoich potrzeb ilości tlenu.
 

Niektórzy ludzie mają wąski kanał kręgowy od urodzenia. Nie oznacza to, że automatycznie odczuwają objawy stenozy. Jednak jeśli kanał kręgowy jest zbyt wąski, może to prowadzić do ucisku na nerwy rdzeniowe. Osoby z bardzo wąskim kanałem są narażone na ryzyko stenozy, ponieważ nawet niewielkie zwiększenie objętości zawartości kanału kręgowego może wywołać objawy.

niedziela, 8 lutego 2015

Jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) wpływają na przewód pokarmowy człowieka? wpływ niesteroidowych leków przeciwzapalnych na układ pomarmowy

Dla kogo przeznaczone są niesteroidowe leki przeciwzapalne? Czym są NLPZ i na czym polega mechanizm ich działania? Jakie są konsekwencje stosowania NLPZ na przewód pokarmowy? Czy możemy mówić o bezpiecznych niesteroidowych lekach przeciwzapalnych?

Czym są NLPZ?
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są często używane przez osoby borykające się z różnymi dolegliwościami chorobowymi, a ich działanie pozwala na normalne funkcjonowanie w życiu codziennym.
Pośród właściwości NLPZ wymienia się następujące działanie farmakologiczne:
  • przeciwbólowe,
  • przeciwgorączkowe,
  • przeciwzapalne,
  • antyagregacyjne (wydłużenie czasu krzepnięcia).

Jak powstaje ból?

Ból zostaje zainicjowany przez podrażnienie błony komórkowej w wyniku uszkodzenia tkanki. W ten sposób uwalnia się nadmiar kwasu arachidonowego, który uczestniczy w procesie syntezy prostaglandyn.
Kwas arachidonowy wpływa również na wzrost temperatury ciała.
Jednym z zadań niesteroidowych leków przeciwzapalnych jest właśnie zmniejszenie syntezy kwasu arachidonowego.

Mechanizm działania NLPZ

Mechanizmem działania niesteroidowych leków przeciwzapalnych opiera się na hamowaniu aktywności cyklooksygenazy kwasu arachidonowego (COX) – izoenzymu posiadającego 2 izoformy.

COX-1

Pierwszą izoformą cyklooksygenazy jest COX-1, czyli cyklooksygenaza-1. Enzym ten bierze udział w komunikacji międzykomórkowej oraz utrzymywaniu prawidłowej homeostazy organizmu. COX-1 zyskuje aktywność przy syntezie prostaglandyn.

Prostaglandyny natomiast są hormonami występującymi prawie w każdej komórce. Powstają przy udziale enzymu cyklooksygenazy COX-1, która konwertuje kwas arachidonowy do prostaglandyn PGG2, PGH2.
PGH2 jest następnie przekształcany do PGE2, PGD2, PGF2alfa oraz tromboksanów. Prostaglandyny największą aktywność wykazują w obrębie żołądka, poprzez regenerację i utrzymywanie prawidłowej przepuszczalności błony śluzowej.

Druga izoforma to COX-2

Enzym cyklooksygenaza COX-2 jest aktywny podczas procesu zapalnego.
Posiada właściwości kataboliczne, czyli prowadzi do rozpadu syntezy prostaglandyn.


Wpływ NLPZ na układ pokarmowy

Poprzez hamowanie enzymu COX-1 zostaje zaburzony proces powstawania prostaglandyn, a w rezultacie:
  • zmniejsza się ilość śluzu obronnego,
  • maleje ilość dwuwęglanów w soku dwunastniczym,
  • zwalnia mikrokrążenie śluzówkowe.
Zahamowanie syntezy prostaglandyn prowadzi do upośledzenia mechanizmów obronnych błony śluzowej żołądka oraz dwunastnicy. W wyniku tego błona śluzowa jest bardziej podatna na działanie różnych czynników uszkadzających. Może dojść do powstania owrzodzeń i nadżerek, które przechodzą w stany przewlekłe i pogłębiające się.
Oprócz  owrzodzeń spotykamy się również z perforacjami układu pokarmowego czy krwawieniami.
Najbardziej narażone na wystąpienie stanów zapalnych i owrzodzeń są jelito cienkie i grube.
Jeżeli stopień owrzodzenia okaże się zaawansowany, zwiększa się ryzyko perforacji wrzodu. W konsekwencji następuje utrata krwi, przyczyniając się do wystąpienia niedokrwistości oraz hipoalbuminemii (nadmierna utrata ilości białka w osoczu).

Czy są bezpieczne leki z grupy NLPZ?

Obecny postęp farmacji przyczynił się do powstania bardziej bezpiecznych niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Takie specyfiki można podzielić na 2 grupy: wybiórcze i względnie selektywne.

Jakie są różnice pomiędzy selektywnym a zwykłymi NLPZ?

Różnica między selektywnymi a zwykłymi NLPZ polega na tym, że nowa generacja leków nie wpływa na hamowanie cyklooksygenazy COX-1. Ich zadaniem jest skuteczne hamowanie COX-2.
Wadą niektórych selektywnych i wybiórczych NLPZ jest dość wysoka cena.

Minimalizujmy skutki uboczne
Jak wiadomo, każdy lek może powodować skutki uboczne. Dlatego jeżeli jest to lek na receptę, dawki należy przyjmować według zaleceń lekarza lub zgodnie z ulotką od producenta. Pozwoli nam to zmniejszyć ryzyko pojawienia się skutków ubocznych.
Spośród starej generacji NLPZ, do substancji o najmniejszych skutkach uboczny zalicza się Ibuprofen.

http://leki.wieszjak.polki.pl/abc-lekow/315582,2,Jak-niesteroidowe-leki-przeciwzapalne-NLPZ-wplywaja-na-przewod-pokarmowy-czlowieka.html

piątek, 6 lutego 2015

Nowatorska operacja skoliozy w Poznaniu

15 stycznia poznańscy ortopedzi wykonali pierwszą w Polsce operację kręgosłupa u dziecka z użyciem nowej technologii, pozwalającej na wyrównanie deformacji kręgosłupa, a zarazem umożliwiającej dalszy wzrost kośca.

Operacja pozwoli na korekcję krzywizny spowodowanej przez skoliozę (trójpłaszczyznowe skrzywienie kręgosłupa) we wczesnym stadium. Podczas zabiegu wykorzystano innowacyjny system Shilla Growth Guidance (System Orientacji Wzrostu Shilla) ― unikalny zestaw trzpieni ustalających, które pozwalają śrubom nasadowym przesuwać się wzdłuż osi pręta podczas naturalnego wzrostu kośca. Metoda ta pozwala na zmniejszenie częstości zabiegów wydłużających pręty. Operację przeprowadził zespół prof. Tomasza Kotwickiego z Ortopedyczno-Rehabilitacyjnego Szpitala Klinicznego UM w Poznaniu wraz ze światowej sławy specjalistą w zakresie chirurgii kręgosłupa i leczenia skolioz, prof. Lawrencem Lenke z Washington University School of Medicine. Prof. Lenke przyjechał do Poznania w ramach promocji programu szkoleniowego Global Spine Outreach. „Operacja trwała kilka godzin, polegała na umieszczeniu w skrzywionym kręgosłupie specjalnych implantów i wyprostowaniu go w taki sposób, aby nie blokować dalszego rośnięcia kręgosłupa. Zdecydowaliśmy się na zabieg, ponieważ skolioza była postępująca i mogła spowodować komplikacje zdrowotne młodego pacjenta, m.in. z oddychaniem” – mówił po zabiegu prof. Tomasz Kotwicki.
Skolioza z tzw. wczesnym początkiem dotyczy dzieci. U niektórych pacjentów taka postać schorzenia może gwałtownie ewoluować, powodując istotną deformację kręgosłupa i poważne komplikacje zdrowotne. Wczesna skolioza może mieć wyjątkowo niekorzystny wpływ na rozwój pęcherzyków płucnych w okresie poporodowym, a u dzieci ze znacznym skrzywieniem kręgosłupa bywa przyczyną zagrażających życiu powikłań oddechowych i krążeniowych.
Dzieci z postępującą skoliozą o wczesnym początku zachowawczo leczy się stosując gorsety ortopedyczne i gipsowe, które korygują skrzywienie, jednak te metody nie zawsze prowadzą do skutecznej i trwałej korekty. Gdy metody zachowawcze nie przynoszą efektu, wskazane może być wczesne leczenie chirurgiczne. Obecnie stosowane są już metody chirurgicznej stabilizacji kręgosłupa nie usztywniające go na stałe i pozwalające na jego wzrost, jednak systemy te oparte są na prętach zmiennej długości i wymagają okresowego ich wydłużania, co wiąże się z koniecznością wykonywania kolejnych procedur zabiegowych co 6-9 miesięcy.